Απειλή για το κόμμα η «αντρίκια» πολιτική Σαμαρά. Στα όρια του πανικού η εσωκομματική ανησυχία
Ο τέως πρωθυπουργός, στο μόνο άξιο σχολιασμού σημείο των παρεμβάσεών του, υπερασπιζόμενος τον εξεταζόμενο από τη Δικαιοσύνη για τη «λίστα Λαγκάρντ» συνεργάτη του Σταύρο Παπασταύρου, ισχυρίστηκε – με φθηνό καφενειακό σεξισμό – ότι είναι «της ευθείας, της αντρικής σχολής», διερωτώμενος δήθεν ρητορικά αν στην κυβέρνηση αρέσει η... «τεθλασμένη» (των υπονοουμένων).
Η ρητορική καφενείου, η οποία αποτελεί την επικοινωνιακή μανιέρα του Σαμαρά εδώ και πολλούς μήνες, έχει ήδη...
... πληρωθεί ακριβά στην κάλπη της 25ης Ιανουαρίου και συνεχίζει να πληρώνεται με τη μετεκλογική κατάρρευση της εικόνας του – χωρίς πάντως η μανιέρα αυτή να αποτελεί τη μοναδική αιτία της κατάρρευσης. Ενδεικτική ως προς αυτήν την τάση είναι η δημοσκόπηση που διενήργησε το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας για λογαριασμό του ΣΚΑΪ και μεταδόθηκε τη Δευτέρα το βράδυ. Τι έδειξε – μεταξύ άλλων;
◆ Κατακόρυφη άνοδο της δημοτικότητας του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με 69,5% θετικές και πολύ θετικές γνώμες και αύξηση 42% συγκριτικά με την προηγούμενη μέτρηση στις 10-12 Ιανουαρίου 2015.
◆ Κατακόρυφη άνοδο της δημοτικότητας του προέδρου των ΑΝΕΛΛ και υπουργού Άμυνας Π. Καμμένου στο 35%, με αύξηση 23% από την προηγούμενη μέτρηση.
◆ Κατακόρυφη πτώση της δημοτικότητας του προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά στο 13%, με πτώση 15% από την προηγούμενη μέτρηση.
Τα ευρήματα αυτά, συνδυαζόμενα με την ήδη καταγραφείσα δημοσκοπική καθίζηση της Ν.Δ. σε ποσοστά κάτω του 20%, ακόμη και στο 16%, δημιουργούν μια εικόνα πλήρους απαξίωσης της Ν.Δ. και του προέδρου της.
Η εμμονή στη δικαίωση μιας ήδη καταδικασμένης – εκλογικά – πολιτικής και η καθήλωση σε πολιτικές εμφανίσεις, επιχειρήματα και πρόσωπα της «σχολής Αβέρωφ», τα οποία εν έτει 2015 είναι όχι απλώς παρωχημένα, αλλά κυριολεκτικά πολιτικά απολιθώματα, προκαλεί εκτεταμένη εσωκομματική ανησυχία, που εκτείνεται πλέον στο όριο του πανικού.
Στο εσωτερικό της Ν.Δ. οι αμφισβητούντες τον Σαμαρά και τον στενό του κύκλο είναι διατεθειμένοι να περιμένουν μέχρι την υπογραφή της επόμενης μεσοπρόθεσμης συμφωνίας της κυβέρνησης με τους Ευρωπαίους δανειστές, ώστε να μην κατηγορηθούν ότι υπονομεύουν το κόμμα σε μια κρίσιμη – και ιστορικής σημασίας – πολιτική καμπή.
Όμως κάποιοι άλλοι, εκτός Ν.Δ., φαίνεται ότι βιάζονται να καρπωθούν τις συνέπειες της απαξίωσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ήδη κινούνται με βήμα ταχύ προς αυτήν την κατεύθυνση. Εννοούμε τη Χρυσή Αυγή και τους ΑΝΕΛΛ.
Οι κυβερνητικοί ΑΝΕΛΛ
Η συμμετοχή των ΑΝΕΛΛ στη συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ – και μάλιστα με πλήρη αναστολή των παραδοσιακών «κόκκινων γραμμών» τους έως ότου, τουλάχιστον, ολοκληρωθεί η μεγάλη διαπραγμάτευση και επιτευχθεί η συμφωνία με τους δανειστές – προσφέρει στον Καμμένο και το κόμμα του την ευκαιρία για ένα σοβαρό διάστημα να προβληθεί ως δύναμη ικανή να συμμετέχει στη διακυβέρνηση του τόπου.
Η απόπειρα μετεξέλιξης των ΑΝΕΛΛ, από «αντιμνημονιακό» κόμμα διαμαρτυρίας, σε κυβερνητική δύναμη προφανώς μένει να δοκιμαστεί ως προς το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμά της. Σίγουρα πάντως το βραχυπρόθεσμο αποτέλεσμα – σε επίπεδο δημοσκοπικών επιδόσεων – κρίνεται θετικό. Οι ΑΝΕΛΛ, όπως δείχνουν και οι διάσπαρτες παρεμβάσεις των στελεχών τους, θα συνεχίσουν να επενδύουν στην πολιτική απαξίωση της Ν.Δ. και, στο όριο του εφικτού, θα επιχειρούν να την επιτείνουν.
Η μετάβαση, άλλωστε, από τον χώρο του «δεξιού εθνολαϊκισμού» (στον οποίο τους τοποθετούσαν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι και τα ΜΜΕ) προς το πεδίο της κυβερνητικής ευθύνης γίνεται στο έως τώρα ασφαλές πολιτικό πλαίσιο της συμμετοχής σε μια κυβέρνηση η οποία χαίρει τεράστιας λαϊκής αποδοχής. Ήδη τα δημοσκοπικά οφέλη παραπέμπουν στη δυνατότητα οι ΑΝΕΛΛ να διπλασιάσουν, υπό όρους, το εκλογικό τους ποσοστό.
Δεδομένου μάλιστα ότι αφήνουν πίσω τους το «αντιμνημονιακό» γήπεδο, ως δεξαμενή προσέλκυσης ψηφοφόρων προσδιορίζεται πλέον ο χώρος τον οποίο κάλυψε εκλογικά η Ν.Δ. στις τελευταίες εκλογές. Η πρώτη καμπάνα είναι ήδη ηχηρή για την αξιωματική αντιπολίτευση.
Η Χ.Α. αλλάζει... προβιά
Η εμφάνιση του Νίκου Μιχαλολιάκου στην κοινοβουλευτική συζήτηση της Δευτέρας για την πορεία της κυβερνητικής διαπραγμάτευσης – και ως προς τη ρητορική και ως προς το περιεχόμενο – σηματοδοτεί μιαν απόπειρα άρον - άρον μετατόπισης της Χρυσής Αυγής από το νεοναζιστικό περιθώριο προς την «κοινοβουλευτική υπευθυνότητα».
Μια εύκολη εξήγηση για την προσπάθεια αυτήν είναι η επικείμενη δίκη της Χ.Α., που αρχίζει στις 20 Απριλίου. Όμως μάλλον δεν είναι αρκετή. Η Χ.Α., με φυλακισμένη ολόκληρη την ηγεσία της, κατάφερε στην κάλπη της 25ης Ιανουαρίου να διατηρήσει το εκλογικό ποσοστό του 2012. Τώρα φαίνεται ότι φιλοδοξεί – αξιοποιώντας την πολιτική κατάρρευση της Ν.Δ. – να αλλάξει... προβιά και να αυξήσει την επιρροή της.
Οι χρυσαυγίτες φαίνεται επιπλέον πως προσπαθούν να αξιοποιήσουν το γεγονός ότι τα δύο βασικά κόμματα του αντιμνημονιακού χώρου βρίσκονται στην κυβέρνηση. Κοινώς, σπεύδουν να προλάβουν το ΚΚΕ και να καλύψουν το όποιο κενό δημιουργηθεί στο μέλλον στο συγκεκριμένο πολιτικό πεδίο.
Προς κατάρρευση
Προφανώς κανείς δεν γνωρίζει αν οι πολιτικοί στόχοι των ΑΝΕΛΛ και της Χ.Α. θα ευοδωθούν το επόμενο διάστημα.
Είναι όμως βέβαιο ότι, αν η αναμενόμενη συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών σημάνει την επιτάχυνση της κατάρρευσης της Ν.Δ. και καταστήσει ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛΛ. ελκυστικότερους στα μάτια περισσότερων συντηρητικών ψηφοφόρων και αν το πολιτικό μασκάρεμα της Χ.Α. αποδειχθεί επιτυχές, η Ν.Δ. θα πληρώσει πολύ ακριβά τόσο την απαξίωση του προέδρου και των συνεργατών του όσο και την καθυστέρησή της να επανιδρυθεί και να αναδιαταχθεί εν όψει των ήδη ορατών μεγάλων αλλαγών στις ισορροπίες του πολιτικού συστήματος...
Πηγη http://www.topontiki.gr