π. Μενέλαος Πουλής χτές το πρωί σε ηλικία 87 αιτών
«Πεπολιτευμένος ἐν εὐσεβείᾳ καί κεκοσμημένος ὁ ἱερεύς» π. Μενέλαος Πουλής, «ὁ θύτης καί πρόπολος τῶν θείων μυστηρίων, θείᾳ προστάξει μετῆλθε τῶν τοῦ βίου θορύβων…»
Κοιμήθηκε ο ταπεινός Ιερέας που ο Θεός του είχε χαρίσει Αγγελική φωνή για να Τον Υπηρετεί και που τον στόλιζε πάντοτε άδολη ευσέβεια,βαθιά και ειλικρινής ευγένεια, και που όλοι τον αγαπούσαν για την ευθύτητα του χαρακτήρα του και την απλότητα των ηθών του...
"Ήταν ένας ήρεμος άνθρωπος, μια βιβλική μορφή, που όποιος τον είχε γνωρίσει είχε ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο της καλοσύνης και της αγάπης"
ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΑΙΔΕΣΙΜΟΤΑΤΟΣ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ π. ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΠΟΥΛΗΣ
Ο Αιδεσιμότατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Μενέλαος Πουλής γεννήθηκε στους Αγίους Δέκα της Κέρκυρας το 1930 από μια φτωχή και αγροτική οικογένεια και ήταν το τρίτο από τα πέντε παιδιά του Ευγένιου και της Μαριγώς Πουλή.
Στα παιδικά του χρόνια είχε την ατυχία να ζήσει τη φρίκη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου αλλά και του εμφυλίου πολέμου.
Άριστος μαθητής στο Δημοτικό Σχολείο με δάσκαλο τον αξέχαστο Ευστάθιο Πουλή (Τζαράρη),αλλά δυστυχώς όπως συνέβαινε τω καιρώ εκείνο δεν μπόρεσε να προχωρήσει τις σπουδές του λόγω των πολλών οικονομικών προβλημάτων που αντιμετώπιζαν όλες οι αγροτικές πολύτεκνες οικογένειες σε όλη την Ελλάδα τα πολύ δύσκολα εκείνα χρόνια.
Όμως φαίνεται πως ο Θεός τον προόριζε για τον σκοπό που ο ίδιος επέλεξε. Ο ζήλος του για την Εκκλησία ήταν πολύ μεγάλος και ο τότε Ιερέας του χωριού -Παπακαλημανής-τον διάλεξε μαζί με άλλα παιδιά του χωριού που ξεχώρισε να είναι κοντά του για να τους μεταδώσει τις γνώσεις του .
Μόλις απολύθηκε από τον Ελληνικό στρατό και για είκοσι πέντε και πλέον χρόνια η θέση του στο στασίδι των Εκκλησιών του χωριού ήταν μόνιμη γι αυτόν όπου ανιδιοτελώς βοηθούσε τον εκάστοτε ιερέα και γενικά την Εκκλησία, ενώ δεν έπαυε ποτέ να παροτρύνει νέους ανθρώπους να έρχονται κοντά σε αυτήν ,αφού ο ίδιος πολλές φορές αφιέρωνε αρκετό από τον χρόνο του μεταδίδοντας τις γνώσεις του για την εκμάθηση των νέων ψαλτών.
Σωστός και συνετός μετά από λίγα χρόνια παντρεύεται την Ιωάννα Λιούμπα και δημιουργούν μία καταπληκτική οικογένεια όπου αποκτούν δύο εκπληκτικά παιδιά, την Ευγενία και τον Ευγένιο. Με άξιο αρωγό και συμπαραστάτη την γυναίκα του το 1980 παίρνει την μεγάλη απόφαση της ζωής του όπου ο τότε Μητροπολίτης Κέρκυρας και Παξών και Διαποντίων νήσων Πολύκαρπος τον χειροτονεί παρουσία πλήθους κόσμου Διάκο και αμέσως μετά Πρεσβύτερο, με τον κόσμο να αναφωνεί δυνατά ΑΞΙΟΣ ,επιβραβεύοντας την πλούσια πορεία του ,αποδεχόμενος ο ίδιος τους όποιους περιορισμούς που θέτει η Εκκλησία και που πρέπει να βάλει κανείς στον εαυτό του για να είναι υπεύθυνος για αυτό το Λειτούργημα.
ΗΤΑΝ ΒΙΒΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ !!!!!
Η τρεμάμενη και απίστευτα γλυκιά και συγκινητική φωνή του τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας ,το αυθόρμητο δάκρυ του τις ημέρες των Παθών ,ο υπέροχα εκφραστικός τρόπος της Θείας Λειτουργίας ,το όλο εν γένει παρουσιαστικό του συνέθεταν μια ΒΙΒΛΙΚΗ ΜΟΡΦΗ που αρκετοί επώνυμοι φωτογράφοι εμπνεύστηκαν για να τον φωτογραφίσουν για να γίνει ο ίδιος KAΡΤ ΠΟΣΤΑΛ και να βρίσκεται στα σπίτια εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Ήταν ο Ιερέας που συμμετείχε στη χαρά σου και σε απογείωνε , που στεκόταν ενεργά στην λύπη σου με το μοναδικό του βλέμμα, τις κινήσεις του ,την ηρεμία του και τις συμβουλές του ,που σου απάλυναν τον πόνο και που σε έκαναν να νιώθεις πως είσαι κοντά στο Θεό.
Ο Ιερέας με την απίστευτη σχέση με τα παιδιά και όλη τη νέα γενιά, ο Ιερέας που σε υποχρέωνε να συμμετέχεις και αν δεν το ήθελες, ο Ιερέας που δεν δίσταζε να παραμελήσει την οικογένεια του για να βοηθήσει όπου χρειαζόταν χωρίς ποτέ κανείς να μάθει τίποτε, ο Ιερέας που δεν ξέχασε ποτέ τους φίλους του, που οι πολιτικοί ,του είναι αδιάφοροι αν δεν βοηθούσαν όπου και αν ανήκαν , ο Ιερέας με το πλήθος ψαλτών-άνδρες και γυναίκες- ο Ιερέας με το υποδειγματικό πνευματικό ,κοινωνικό και φιλανθρωπικό του Έργο ,ο Ιερέας οικογενειάρχης πρότυπο, ένας άνθρωπος γλυκύς, πράος, γεμάτος καλοσύνη, χιούμορ, μα πιο πολύ καλόκαρδος και ευγενικός!!!
Ήταν ο Ιερέας σύμβολο, μια βιβλική μορφή ,ο Ιερέας που μας ευλογούσε και μας αγίασε για πολλές δεκαετίες
Καλό ταξίδι.....
