ΚΕΡΚΥΡΑ: ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ Ο "ΠΟΡΦΥΡΑΣ".....

                  ΜΕ ΑΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ για τον ΚΑΛΒΟ

Στο νέο τεύχος του περιοδικού «Πόρφυρας» (Νο 147-148,  τεύχος εξαμήνου, Απρίλιος-Σεπτέμβρης 2013), που κυκλοφορεί, τον τόνο δίνουν οι σελίδες για τον ποιητή Ανδρέα Κάλβο.

Γράφουν για τον Ανδρέα Κάλβο, ο Σπύρος Ν. Παππάς («Άγνωστα στοιχεία για το φιλικό περιβάλλον του ποιητή και για τις σχέσεις του με καλλιτέχνες του Λονδίνου κατά την περίοδο της πρώτης διαμονής του στην Αγγλία [1816-1820]» και ο Λεύκιος Ζαφειρίου («Charlotte Augusta Kalvo [Wadams] και Ανδρέας Κάλβος. Από την Κέρκυρα στο λονδίνο και στο Λάουθ: νέα στοιχεία»).

Σε ανάλογο κλίμα περιστρέφεται και η μελέτη του Μιχαήλ Πασχάλη «Οι ιταλικές θρησκευτικές και ποιητικές αφετηρίες του “Ύμνου εις την Ελευθερίαν”: Μια νέα ερμηνευτική προσέγγιση».

Στις άλλες σελίδες:

Ποίηση, Σπύρος Τζουβέλης, Σωτήρης Σαράκης, Διονύσης Σέρρας, Μιχ. Γ. Μπακογιάννης, Nicolas Gullién (μετάφραση Σωτήρης Λίβας), Carol Ann Duffy (μετάφραση Πασχάλης Νικολάου), Βασίλης Κουμής και Στέλιος Θ. Μαφρέδας.

Πεζογραφία, Λουκιανός Ζαμίτ.

Δοκίμιο, o Σάββας Πατσαλίδης, η Δέσποινα Πούλου, η Ευανθία Πολυβίου, κι η Γιώτα Τεμπρίδου.

Ο κερκυραϊκής καταγωγής συγγραφέας Νίκος Κοντός θυμάται τη φιλία του με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη και παραθέτει επιστολές του και φωτογραφίες.

Τις σελίδες του «περίπλου» (επισημάνσεις, μικρές επιστροφές, κριτική) υπογράφουν, ο Βασίλης Κουμής, ο Απόστολος Θηβαίος, ο Ευριπίδης Κλεόπας, η Κατερίνα Κωστίου, ο Λευτέρης Παπαλεοντίου, ο Δημήτρης Κονιδάρης και ο Σπύρο-Μάριος Παγκράτης.

Το έργο του εξωφύλλου και τα έργα εσωτερικών σελίδων είναι του ζωγράφου Άγγελου Γερακάρη.

Για την ανάγκη σύγκλιση της πρωτότυπης δημιουργίας και της μελέτης της αναφέρεται το πρωτοσέλιδο σημείωμα της σύνταξης του περιοδικού: «[…]Να απολαύσουμε τη δημιουργία θα πει να ζητήσουμε τις ρίζες μας. Και το περιοδικό αυτό, μαζί με την πρωτότυπη δημιουργία, ποίηση και πεζογραφία,  ελληνική και ξένη, που φιλοξενεί, θεωρεί ως επείγον καθήκον και τη μελέτη της πρωτότυπης δημιουργίας. Η πρωτότυπη δημιουργία και η μελέτη της πρέπει να συγκλίνουν – και από τη στιγμή που αρχίζουν να συγκλίνουν είναι βέβαιο πως θα έχουμε κάνει ένα σημαντικό βήμα στα γράμματά μας. “Είναι αδύνατο να φανταστείτε στον τόπο μας, με τι δυσκολίες, με τι θυσίες, με τι μαρτύρια ακόμη γίνονται αυτά τα έργα που κάθε τόσο έχουμε την τιμή να σας παρουσιάζουμε”, είναι μια φράση που αποδίδεται στον Νίκο Εγγονόπουλο, υπερασπιζόμενο την εικαστική του δημιουργία. Μια ανάλογη έκφραση θα απεικόνιζε την αγωνία των μελετητών. Αν αυτή η διαπίστωση είναι σωστή, φωτίζονται και εξηγούνται έτσι τα βήματα του περιοδικού από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα».