ΜΕ ΣΕΛΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΟΛΗ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ
Στο νέο τεύχος του περιοδικού «Πόρφυρας» (Νο 153, Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2014), που κυκλοφορεί, τον
τόνο δίνουν σελίδες για τον ποιητή Μανόλη
Αναγνωστάκη.
Ειδικότερα, τα κείμενα για τον Μανόλη Αναγνωστάκη
υπογράφουν οι: Θεοτόκης Ζεβός, Γιώτα
Τεμπρίδου, Θάλεια Ιερωνυμάκη, Γεράσιμος Ρομποτής, Εύα Γανίδου, Φίλιππος
Φιλίππου και Μιχαήλα Καραμπίνη -
Ιατρού.
Στις άλλες σελίδες, δοκίμια με τις υπογραφές της Λένας Αραμπατζίδου, της Κωστούλας Καλούδη, και του Κώστα Νικολαΐδη.
Πεζογραφία, του Π. Ένιγουέϊ και του
Λουκιανού Ζαμίτ.
Ποίηση των: Παύλου
Πέζαρου, Δημήτρη Κονιδάρη, Σπύρου Κατσίμη, Σωτήρη Σαράκη, Κατερίνας Κούσουλα, Ricardo Jaime Freyre (μετάφραση: Βιργινία
Χορμοβίτη) και Jane Kenyon (μετάφραση: Σωτήρης
Λίβας).
Στις σελίδες του «περίπλου» (επισημάνσεις, μικρές
επιστροφές, κριτική) υπογράφουν οι, Αγγελική
Λούδη, Μαρία Σγουρίδου, Δημήτρης Κονιδάρης, Ιφιγένεια Σιαφάκα, Σάββας
Καράμπελας και Καλλιόπη Εξάρχου.
Το επαναλαμβανόμενο κόσμημα στις σελίδες του
«Πόρφυρα» είναι, όπως πάντα, του Σπύρου
Αλαμάνου (1947-2011), ενώ τον σχεδιασμό
του εξωφύλλου, με έργο της Πηνελόπης
Βολτέρρα (εξώφυλλο και εσωτερικές σελίδες) είχε ο Νίκος Βουργίδης – Studio R.
Στο πρωτοσέλιδο σημείωμα της σύνταξης γίνεται
αναφορά στην ποίηση, σε συνδυασμό με τα αιτήματα κάθε εποχής. Ένα απόσπασμα: «Με
την πολύπλευρη στόχευσή τους, οι «Ωδές» του Κάλβου αποτελούν κ α ι πολιτική ποίηση, όπως και ο «Ύμνος εις την
Ελευθερίαν», όπως και ο παλαμικός «Δωδεκάλογος του Γύφτου» − μετά τα γεγονότα
του ’97 −, όπως οι ιστορικές συνυποδηλώσεις του Καβάφη, τα «Ακριτικά» του
Σικελιανού, το «Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν» του Σεφέρη ή το «Επί ασπαλάθων…»,
ποίημα επί δικτατορίας γραμμένο, κ.ο.κ. Η πρώτη μεταπολεμική ποιητική γενιά θα
συναντήσει τη θλιβερή συγκυρία του πολέμου, της κατοχής, του εμφύλιου, θα
αντικρίσει θανατικές καταδίκες… Και η δεύτερη μεταπολεμική το ίδιο. Πώς οι
ποιητές να μην έχουν ενδιαφέρον για ό,τι συγκλονιστικό βιώνουν; Η αμέσως
επόμενη ποιητική γενιά, ανδρωμένη μέσα στην καταπίεση της απριλιανής
δικτατορίας, ευλόγως θ’ αμφισβητήσει τις κατεστημένες «εξ αποκαλύψεως»
αλήθειες… Και, βεβαίως, μετά την έντονη πολιτικοποίηση των πρώτων
μεταπολιτευτικών χρόνων, εξηγείται η εσωστρέφεια της λεγόμενης «γενιάς του
’80». Αλλά μήπως κι αυτή, στην εσωστρέφειά της, δεν συγκαλύπτει μύριους όσους
υπόκωφους κραδασμούς;»
