Της Πέγκυ Καραμπάτου
Η Πέγκυ γεννήθηκε στην Λακωνία και ζει μόνιμα στο
εξωτερικό. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία, Φιλοσοφία και Ψυχολογία στην
Γερμανία όπου και εργάζεται. Είναι επίσης μια νέα συγγραφέας και
ασχολείται με την ποίηση, τη στιχουρχική, το σενάριο και τη σάτιρα. Εδώ
και μια πενταετία, έχει υπό την ευθύνη της τα κοινά και τις υποχρεώσεις
του ελληνικού σχολείου στο Ίνγκλεχάιμ ως πρόεδρος του Δ.Σ. Είναι
παντρεμένη και έχει μια κόρη την Αναστασία – Σαβίνα.
Πηγη: kefaloniamas.gr
Η Πέγκυ γεννήθηκε στην Λακωνία και ζει μόνιμα στο
εξωτερικό. Σπούδασε Γερμανική Φιλολογία, Φιλοσοφία και Ψυχολογία στην
Γερμανία όπου και εργάζεται. Είναι επίσης μια νέα συγγραφέας και
ασχολείται με την ποίηση, τη στιχουρχική, το σενάριο και τη σάτιρα. Εδώ
και μια πενταετία, έχει υπό την ευθύνη της τα κοινά και τις υποχρεώσεις
του ελληνικού σχολείου στο Ίνγκλεχάιμ ως πρόεδρος του Δ.Σ. Είναι
παντρεμένη και έχει μια κόρη την Αναστασία – Σαβίνα.Πηγη: kefaloniamas.gr
Με τον τίτλο από ένα πολύ γνωστό τραγούδι θα μιλήσουμε σήμερα για τις παράλληλες και όχι μόνο εξωσυζυγικές σχέσεις.
Σε ένα γάμο, σε μια συμβίωση ή σε μια
σχέση γενικότερα, γιατί δεν πρέπει να είναι οπωσδήποτε κάτω από το φάσμα
του γάμου μια σχέση συντρόφων, όλα ξεκινάνε και θέλουμε να πιστεύουμε
πως είναι, όπως η κιβωτός του Νώε……μόνο δύο και τρίτος δεν χωράει. Δύο
για να συνυπάρχουν, να δημιουργούν, να εξελίσσονται και να πορεύονται
μαζί στην καλύτερη περίπτωση ως τα βαθιά γεράματα. Η ρομαντικότητα του
γάμου ή της δυαδικότητας σε μια σοβαρή σταθερή σχέση, ανάμεικτη με το
παραμύθι και την ηθική των άγραφων νόμων είτε της κοινωνίας, της
οικογένειας, της κουλτούρας, της θρησκείας, είτε ακόμα και της
προσωπικής ιδεολογίας. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα και τι εμείς
επιμένουμε να μην αποδεχόμαστε (εξ)απατώντας πάνω από όλα τον ίδιο μας
τον εαυτό;
Άλλος θα το ονομάσει...
... μοιχεία, άλλος εξωσυζυγική σχέση, άλλος προδοσία, άλλος απιστία, άλλος λαϊκά κέρατο, άλλος μια στιγμή αδυναμίας, άλλος λάθος και άλλος θα πει πως έτυχε…..μα κάποιος άλλος επίσης έρωτα και αγάπη. Την διαφορά ή την σημασία, δεν την κάνουν οι λέξεις, αλλά εμείς οι ίδιοι από το πώς σκεφτόμαστε, ο χαρακτήρας μας, ποιος ο ρόλος μας στην συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή είμαστε το τρίτο πρόσωπο, ο άπιστος/η σύζυγος ή ο/η απατημένος/η και για πιο λόγο κυρίως συνέβη, σε ποια χρονική περίοδο της ζωής μας έγινε. Προσπαθούμε να αναλύσουμε ολοένα και συχνότερα, το φαινόμενο των εξωσυζυγικών σχέσεων, μέσα από θεωρίες που δεν ταιριάζουν σε όλους. Γενικεύουμε την κατάσταση, την ορολογία της και κυρίως τους ανθρώπους, από το πιο απλό να θέλουμε να ταιριάζουν όλοι στο προφίλ του κακού που απατά, του καημένου που τον απατούν και κυρίως στο πρόσωπο του τρίτου ατόμου που εμπλέκεται στην ιστορία, έως να περιμένουμε από την ψυχολογία να μας σώσει το γάμο μας ή την σχέση, όταν οι ίδιοι μας δεν βλέπουμε όσα δεν θέλουμε ή κάνουμε το θύμα αφού συμφέρει να μην φταίμε εμείς. Στην χειρότερη περίπτωση και ειδικά όταν υπάρχει θυμός, εκδίκηση ή και ανημποριά να το διαχειριστούμε μόνοι μας, μπαίνουν στο χορό από οι φίλοι, μέχρι οι συγγενείς, τα πεθερικά, ο γείτονας που είναι ξαφνικά ειδήμων, χωρίς να βλέπει τα δικά του χάλια έως κάθε περιοδικό σχετικό και μη, που αναφέρεται στο θέμα, μια εκπομπή πχ που αναμασά το θέμα μας λες και είναι συνταγή για μαγειρίτσα και ας τραβήξω και το σκοινί, γιατί με έχετε συνηθίσει να μην κρύβομαι πίσω από τις λέξεις μου, να μπει στο καρσιλαμά και ένας πνευματικός πχ, ένας παπάς, που θα πρέπει να βάλει στον ίσιο δρόμο όσους ξέφυγαν, να δώσει και άφεση αμαρτιών για το καλό της οικογένειας που δεν πρέπει να διαλυθεί, μιας και ευλογία και ευτυχία σημαίνει άλλο με το ζόρι και όχι να κάνεις αταξίες μικρού ή μεγάλου παραπτώματος. Καμμιά ειρωνεία στην αναφορά μου, μόνο καθημερινά σενάρια ζωής, σε επαρχιακές και όχι μόνο περιοχές στην Ελλάδα του 2016, βαφτίζοντας ευτυχία το ‘’πρέπει θες δεν θες’’ και επικροτώντας στάσεις ζωής και ιδέες, που δεν έχουν να κάνουν όχι μόνο με την ιδιαιτερότητα του καθενός μας ως προσωπικότητα, μα και γενικότερα με εμάς, ως σημερινό λογικό άτομο, που ναι μεν περπατάει με τα δυο πόδια του, άλλα σέρνεται πίσω σε όσα δεν θέλει να παραδεχτεί ή τον συμφέρουν.
Τα ζευγάρια που απιστούν συνεχώς αυξάνουν, δεν είναι η μόδα της εποχής, απλά τώρα μιλάμε πιο εύκολα για αυτό, το κάνουμε πιο εύκολα. Πολλές φορές όχι μόνο ο ένας, μα και οι δύο και παρόλα αυτά, να εξακολουθούν να μένουν μαζί και να μην χωρίζουν. Κάποιες φορές και όχι λίγες, και οι δυο γνωρίζουν για την εξωσυζυγική σχέση του συντρόφου τους. Βολεύει να μην αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, γιατί αυτό συνεπάγεται την απόφαση, ειδικά μια απόφαση που πρέπει να πούμε και αλήθειες επώδυνες, να αλλάξουμε συνήθειες, να ξεβολευτούμε, να μείνουμε μόνοι μας και ειδικότερα στην σημερινή εποχή, να μείνουμε και με λιγότερα χρήματα στην τσέπη, αφού ένας χωρισμός έχει και οικονομικές επιπτώσεις. Αν φανερωθείς στην ζωή και στους γύρω σου με αυτό που πραγματικά είσαι και ζεις, ποιος σε εκτιμά ή θα σε καταλάβει ή και θα εξακολουθεί να σε θέλει, όταν με ένα ψέμα όλα είναι πιο ανεκτικά και όμορφα; Το κάνουν πολλοί, είναι η επόμενη δικαιολογία…..δεν είμαι ο μοναδικός που έχει παράλληλη ζωή και σχέση. Και αμέσως έχουμε απλοποιήσει τις ενοχές μας και μας έχουμε βάλει στο ίδιο καζάνι με τους άλλους. Ποιος θέλει όμως να είναι ένα από τα ίδια, όπως όλοι ; Και αν ναι, τότε να μην φωνάζει για δικαιώματα και γνησιότητα. Σε αυτή την περίπτωση, οι περισσότεροι κάνουν αυτό που κάνουν και οι γύρω τους, γιατί κοστίζει λιγότερο και γιατί μας δίνουμε δικαιολογίες που δεν υφίσταντο. Για να μπει όμως ένα άλλο άτομο στην ζωή μας, σε όποια μορφή σχέσης αργότερα εξελιχθεί αυτή η γνωριμία, το έχουμε (προς)καλέσει εμείς, του έχουμε αφήσει χώρο και χρόνο, αφού στην υπάρχουσα σχέση μας ή γάμο, κάποια πράγματα σκοντάφτουν, δεν μας καλύπτουν άλλο, δεν διορθώνονται έως και δεν υπάρχουν άλλο συναισθήματα, ίσως και να αναγκαζόμαστε να συμβιώνουμε κάτω από την ίδια στέγη και στο ίδιο κρεβάτι από οικονομικούς έως ακόμα πιο προσωπικούς λόγους. Στη χώρα μας συγκεκριμένα, το 87% των ατόμων σε έρευνα που είπαν πως αποδοκιμάζουν το εξωσυζυγικό σεξ, το έχουν διαπράξει οι ίδιοι σε μια εξωσυζυγική σχέση, με μακροχρόνιο σεξουαλικό χαρακτήρα. Η αναλογία είναι με απλά μαθηματικά 1 στους 3. Το δεν θα το ξανακάνω ή απλά έτυχε δεν ξέρω γιατί, είναι μια άλλη επίσης οπτική γωνία του θέματος, που χρειάζεται ξεχωριστό κεφάλαιο. Όπως επίσης το γνωστό, όταν δυσκολέψουν τα πράγματα με το τρίτο πρόσωπο, που διεκδικεί ρόλο στην ζωή μας και απόφαση, να απαντάμε, δεν μπορώ να χαλάσω την οικογένεια μου, τα παιδιά πάνω από όλα, μη με πιέζεις, δεν είπα ποτέ από την αρχή πως μπορώ, δεν γίνεται, δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον/στην σύντροφο μου, ντρέπομαι τι θα πει ο κόσμος, δεν είμαι έτοιμος/η ακόμα θέλω χρόνο. Σίγουρα μέσα σε αυτές τις προτάσεις, θα έχετε αναγνωρίσει τον εαυτό σας ή τις λέξεις εκείνων που σας τις είπαν αν σας αφορά το θέμα. Η αλήθεια είναι μόνο μια και την ξέρετε εξαρχής…….φθηνές δικαιολογίες κατόπιν εορτής για να έχουμε να λέμε. Το πιο βασικό είναι, ότι αν μία φορά κάποιο άτομο απιστήσει στη σχέση, το πιο πιθανό είναι ότι θα το επαναλάβει, ενώ ακόμη και στο διαζύγιο, αν ένα άτομο χωρίσει, πολύ πιθανό είναι να χωρίσει και στον επόμενο γάμο του, αν δεν νιώθει πληρότητα. Ότι μπορείς μια φορά δίχως τύψεις, ενδοιασμούς και αναστολές, μου είπαν κάποτε και η ίδια μου δεν το πίστευα, μπορείς και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη και εκατοστή. Υπάρχουν όμως κάποια συγκεκριμένα πράγματα, που το ζευγάρι πρέπει να αντιμετωπίσει και αυτά είναι όπως οι ερωτήσεις το γιατί έγινε, μα και γιατί δεν μπαίνει και ένα τέλος στον γάμο ή στην σχέση και διαιωνίζεται η κατάσταση μέχρι που είναι μια απλή και τυπική συνήθεια, αρκεί να εξακολουθούν να λένε για τα μάτια του κόσμου ή του εγωισμού τους, αυτό το μεγάλο ψέμα γάμο ή σχέση ζωής.
Σε περίπτωση που ο γάμος ή η υπάρχουσα σχέση, έχει αποφασιστεί από κοινού να συνεχιστεί, ας αναρωτηθεί το ζευγάρι απαντώντας ειλικρινά, ποιος είναι ο λόγος της απιστίας. Θα πρέπει μετά οι λόγοι και οι αφορμές της απιστίας, να αντιμετωπιστούν, χωρίς ο ένας να είναι μονίμως ο κατηγορούμενος σε κάθε νέο τσακωμό ή κρίση και ο άλλος το θύμα που τον συγχώρεσε ή μεγαλόκαρδα τον ανέχεται. Αν υπάρχουν συναισθήματα ακόμα αγάπης, έως ερωτική ακόμα έλξη, τότε η απιστία δεν έχει πολλές ευκαιρίες να επαναληφθεί ή λαμβάνει τέλος. Οι γυναίκες κοσμούν τον πληγωμένο τους εγωισμό πολύ συχνά με τον ρόλο τους θύματος και με σκέψεις εκδίκησης. Ειδικά εκείνες που έχουν παιδιά, τις περισσότερες φορές τα χρησιμοποιούν, για να κρατήσουν τα κεκτημένα τους, ενώ μέσα τους ξέρουν πως στην ουσία είναι διπλά χαμένες και δεν τους τιμά αυτός ο ρόλος. Μην ξεχνάμε, ο άντρας πολιορκεί, η γυναίκα διεκδικεί. Για να τα βιώσει όλα αυτά ένας γάμος ή μια σχέση γενικότερα, σημαίνει πως είναι ελλιπής και προβληματικός ή έχει κλείσει ο κύκλος του και τελείωσε. Το θέμα είναι, το βλέπει το ζευγάρι ή εθελοτυφλεί για τον άλφα βήτα λόγο;
Η εμπιστοσύνη έχει χαθεί ακούω πολλούς να μου λένε, μετά από την ανάλογη εμπειρία. Μα αν θες να δώσεις μια ευκαιρία ακόμα, τότε πρέπει να μάθεις να έχεις υπομονή και θέληση και να της αφήσεις όλο το δικαίωμα του χρόνου να αναπτυχθεί σταδιακά. Όπως στην αρχή που ξεκίνησε η σχέση ζωής και μη, δυο ανθρώπων που από ξένοι έγιναν ομάδα. Ειδάλλως, με θάρρος και ειλικρίνεια, τελειώστε το και δώστε στην ζωή σας την ευκαιρία να προχωρήσει όμορφα και ίσως ακόμα πιο ευτυχισμένα με κάποιον άλλον. Ιδιαίτερα αν υπάρχουν παιδιά, μην τα σπαταλάτε να μεγαλώσουν σε μία ψεύτικη πλέον ψυχολογικά και συναισθηματικά οικογένεια, με συσσωρευμένο το θυμό πχ ίσως από την μητέρα που δεν μπορεί να διαχειριστεί την απιστία του άντρα της ή και την παθητικότητα του συζύγου που ανέχεται την κατάσταση από φόβο και δειλία, ενώ έπρεπε να την είχε τελειώσει τίμια για όλους. Τον ρόλο του τρίτου ατόμου, θα το αναλύσουμε σε ένα ξεχωριστό άρθρο. Είναι ο μεγάλος χαμένος της ιστορίας τις περισσότερες φορές, που ίσως πίστεψε στο ελάχιστο, πως υπήρχε μια ελπίδα να έχει τον άνθρωπο που αγαπά δικό του, αλλά δεν αποφάσισε εκείνος/η για αυτό και του έμεινε έτσι ο εύκολος για την κοινωνία και τις κατηγορίες ρόλος του κακού που καλά να πάθει μιας και μπήκε σε ξένα χωράφια. Δεν είναι η άποψη μου, σας μεταφέρω την καθημερινότητα της πραγματικής χροιάς των λέξεων, των απόψεων και των πιστεύω, που διατυμπανίζει κάθε ταινία που βάζει ετικέτες στους ανθρώπους και στις σχέσεις τους, κάθε βιβλίο που εξιστορεί τέτοιου είδους σχέση, κάθε τραγούδι που παρηγοράει και κυρίως κάθε σχετικός και άσχετος της ζωής μας, που ασχολείται με τους άλλους στο τι κάνουν και πόσα λάθη έχουν, χωρίς να περιορίζεται στον εαυτό του. Ευτυχία χωρισμένη ή μοιρασμένη στα τρία ή στα δεκατρία, για κάποιους που το έχουν σπορ να απιστούν, δεν υπάρχει. Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμα και εκείνος που λέει που δεν τον νοιάζει, έχει χάσει πιο πολύ από όλους. Έχει χάσει την αυτοεκτίμηση του και έχει τιμωρήσει τον εαυτό του, να μην μπορεί να κάνει δεσμούς αληθινούς, να μην μάθει ποτέ τι σημαίνει αγάπη και πως θα ήταν η ζωή του, αν τολμούσε να είναι αλλιώς, να είναι αληθινός και ελεύθερος στην ψυχή του, αφού δεν χρωστάει σε κανένα ψέμα να προσκυνάει, ούτε φοβάται τις αποφάσεις του και τις συνέπειες τους.
Πέγκυ Καραμπάτου
Φιλόλογος, Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Φωτο protothema.gr
Άλλος θα το ονομάσει...
... μοιχεία, άλλος εξωσυζυγική σχέση, άλλος προδοσία, άλλος απιστία, άλλος λαϊκά κέρατο, άλλος μια στιγμή αδυναμίας, άλλος λάθος και άλλος θα πει πως έτυχε…..μα κάποιος άλλος επίσης έρωτα και αγάπη. Την διαφορά ή την σημασία, δεν την κάνουν οι λέξεις, αλλά εμείς οι ίδιοι από το πώς σκεφτόμαστε, ο χαρακτήρας μας, ποιος ο ρόλος μας στην συγκεκριμένη περίπτωση, δηλαδή είμαστε το τρίτο πρόσωπο, ο άπιστος/η σύζυγος ή ο/η απατημένος/η και για πιο λόγο κυρίως συνέβη, σε ποια χρονική περίοδο της ζωής μας έγινε. Προσπαθούμε να αναλύσουμε ολοένα και συχνότερα, το φαινόμενο των εξωσυζυγικών σχέσεων, μέσα από θεωρίες που δεν ταιριάζουν σε όλους. Γενικεύουμε την κατάσταση, την ορολογία της και κυρίως τους ανθρώπους, από το πιο απλό να θέλουμε να ταιριάζουν όλοι στο προφίλ του κακού που απατά, του καημένου που τον απατούν και κυρίως στο πρόσωπο του τρίτου ατόμου που εμπλέκεται στην ιστορία, έως να περιμένουμε από την ψυχολογία να μας σώσει το γάμο μας ή την σχέση, όταν οι ίδιοι μας δεν βλέπουμε όσα δεν θέλουμε ή κάνουμε το θύμα αφού συμφέρει να μην φταίμε εμείς. Στην χειρότερη περίπτωση και ειδικά όταν υπάρχει θυμός, εκδίκηση ή και ανημποριά να το διαχειριστούμε μόνοι μας, μπαίνουν στο χορό από οι φίλοι, μέχρι οι συγγενείς, τα πεθερικά, ο γείτονας που είναι ξαφνικά ειδήμων, χωρίς να βλέπει τα δικά του χάλια έως κάθε περιοδικό σχετικό και μη, που αναφέρεται στο θέμα, μια εκπομπή πχ που αναμασά το θέμα μας λες και είναι συνταγή για μαγειρίτσα και ας τραβήξω και το σκοινί, γιατί με έχετε συνηθίσει να μην κρύβομαι πίσω από τις λέξεις μου, να μπει στο καρσιλαμά και ένας πνευματικός πχ, ένας παπάς, που θα πρέπει να βάλει στον ίσιο δρόμο όσους ξέφυγαν, να δώσει και άφεση αμαρτιών για το καλό της οικογένειας που δεν πρέπει να διαλυθεί, μιας και ευλογία και ευτυχία σημαίνει άλλο με το ζόρι και όχι να κάνεις αταξίες μικρού ή μεγάλου παραπτώματος. Καμμιά ειρωνεία στην αναφορά μου, μόνο καθημερινά σενάρια ζωής, σε επαρχιακές και όχι μόνο περιοχές στην Ελλάδα του 2016, βαφτίζοντας ευτυχία το ‘’πρέπει θες δεν θες’’ και επικροτώντας στάσεις ζωής και ιδέες, που δεν έχουν να κάνουν όχι μόνο με την ιδιαιτερότητα του καθενός μας ως προσωπικότητα, μα και γενικότερα με εμάς, ως σημερινό λογικό άτομο, που ναι μεν περπατάει με τα δυο πόδια του, άλλα σέρνεται πίσω σε όσα δεν θέλει να παραδεχτεί ή τον συμφέρουν.
Τα ζευγάρια που απιστούν συνεχώς αυξάνουν, δεν είναι η μόδα της εποχής, απλά τώρα μιλάμε πιο εύκολα για αυτό, το κάνουμε πιο εύκολα. Πολλές φορές όχι μόνο ο ένας, μα και οι δύο και παρόλα αυτά, να εξακολουθούν να μένουν μαζί και να μην χωρίζουν. Κάποιες φορές και όχι λίγες, και οι δυο γνωρίζουν για την εξωσυζυγική σχέση του συντρόφου τους. Βολεύει να μην αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, γιατί αυτό συνεπάγεται την απόφαση, ειδικά μια απόφαση που πρέπει να πούμε και αλήθειες επώδυνες, να αλλάξουμε συνήθειες, να ξεβολευτούμε, να μείνουμε μόνοι μας και ειδικότερα στην σημερινή εποχή, να μείνουμε και με λιγότερα χρήματα στην τσέπη, αφού ένας χωρισμός έχει και οικονομικές επιπτώσεις. Αν φανερωθείς στην ζωή και στους γύρω σου με αυτό που πραγματικά είσαι και ζεις, ποιος σε εκτιμά ή θα σε καταλάβει ή και θα εξακολουθεί να σε θέλει, όταν με ένα ψέμα όλα είναι πιο ανεκτικά και όμορφα; Το κάνουν πολλοί, είναι η επόμενη δικαιολογία…..δεν είμαι ο μοναδικός που έχει παράλληλη ζωή και σχέση. Και αμέσως έχουμε απλοποιήσει τις ενοχές μας και μας έχουμε βάλει στο ίδιο καζάνι με τους άλλους. Ποιος θέλει όμως να είναι ένα από τα ίδια, όπως όλοι ; Και αν ναι, τότε να μην φωνάζει για δικαιώματα και γνησιότητα. Σε αυτή την περίπτωση, οι περισσότεροι κάνουν αυτό που κάνουν και οι γύρω τους, γιατί κοστίζει λιγότερο και γιατί μας δίνουμε δικαιολογίες που δεν υφίσταντο. Για να μπει όμως ένα άλλο άτομο στην ζωή μας, σε όποια μορφή σχέσης αργότερα εξελιχθεί αυτή η γνωριμία, το έχουμε (προς)καλέσει εμείς, του έχουμε αφήσει χώρο και χρόνο, αφού στην υπάρχουσα σχέση μας ή γάμο, κάποια πράγματα σκοντάφτουν, δεν μας καλύπτουν άλλο, δεν διορθώνονται έως και δεν υπάρχουν άλλο συναισθήματα, ίσως και να αναγκαζόμαστε να συμβιώνουμε κάτω από την ίδια στέγη και στο ίδιο κρεβάτι από οικονομικούς έως ακόμα πιο προσωπικούς λόγους. Στη χώρα μας συγκεκριμένα, το 87% των ατόμων σε έρευνα που είπαν πως αποδοκιμάζουν το εξωσυζυγικό σεξ, το έχουν διαπράξει οι ίδιοι σε μια εξωσυζυγική σχέση, με μακροχρόνιο σεξουαλικό χαρακτήρα. Η αναλογία είναι με απλά μαθηματικά 1 στους 3. Το δεν θα το ξανακάνω ή απλά έτυχε δεν ξέρω γιατί, είναι μια άλλη επίσης οπτική γωνία του θέματος, που χρειάζεται ξεχωριστό κεφάλαιο. Όπως επίσης το γνωστό, όταν δυσκολέψουν τα πράγματα με το τρίτο πρόσωπο, που διεκδικεί ρόλο στην ζωή μας και απόφαση, να απαντάμε, δεν μπορώ να χαλάσω την οικογένεια μου, τα παιδιά πάνω από όλα, μη με πιέζεις, δεν είπα ποτέ από την αρχή πως μπορώ, δεν γίνεται, δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον/στην σύντροφο μου, ντρέπομαι τι θα πει ο κόσμος, δεν είμαι έτοιμος/η ακόμα θέλω χρόνο. Σίγουρα μέσα σε αυτές τις προτάσεις, θα έχετε αναγνωρίσει τον εαυτό σας ή τις λέξεις εκείνων που σας τις είπαν αν σας αφορά το θέμα. Η αλήθεια είναι μόνο μια και την ξέρετε εξαρχής…….φθηνές δικαιολογίες κατόπιν εορτής για να έχουμε να λέμε. Το πιο βασικό είναι, ότι αν μία φορά κάποιο άτομο απιστήσει στη σχέση, το πιο πιθανό είναι ότι θα το επαναλάβει, ενώ ακόμη και στο διαζύγιο, αν ένα άτομο χωρίσει, πολύ πιθανό είναι να χωρίσει και στον επόμενο γάμο του, αν δεν νιώθει πληρότητα. Ότι μπορείς μια φορά δίχως τύψεις, ενδοιασμούς και αναστολές, μου είπαν κάποτε και η ίδια μου δεν το πίστευα, μπορείς και δεύτερη και τρίτη και τέταρτη και εκατοστή. Υπάρχουν όμως κάποια συγκεκριμένα πράγματα, που το ζευγάρι πρέπει να αντιμετωπίσει και αυτά είναι όπως οι ερωτήσεις το γιατί έγινε, μα και γιατί δεν μπαίνει και ένα τέλος στον γάμο ή στην σχέση και διαιωνίζεται η κατάσταση μέχρι που είναι μια απλή και τυπική συνήθεια, αρκεί να εξακολουθούν να λένε για τα μάτια του κόσμου ή του εγωισμού τους, αυτό το μεγάλο ψέμα γάμο ή σχέση ζωής.
Σε περίπτωση που ο γάμος ή η υπάρχουσα σχέση, έχει αποφασιστεί από κοινού να συνεχιστεί, ας αναρωτηθεί το ζευγάρι απαντώντας ειλικρινά, ποιος είναι ο λόγος της απιστίας. Θα πρέπει μετά οι λόγοι και οι αφορμές της απιστίας, να αντιμετωπιστούν, χωρίς ο ένας να είναι μονίμως ο κατηγορούμενος σε κάθε νέο τσακωμό ή κρίση και ο άλλος το θύμα που τον συγχώρεσε ή μεγαλόκαρδα τον ανέχεται. Αν υπάρχουν συναισθήματα ακόμα αγάπης, έως ερωτική ακόμα έλξη, τότε η απιστία δεν έχει πολλές ευκαιρίες να επαναληφθεί ή λαμβάνει τέλος. Οι γυναίκες κοσμούν τον πληγωμένο τους εγωισμό πολύ συχνά με τον ρόλο τους θύματος και με σκέψεις εκδίκησης. Ειδικά εκείνες που έχουν παιδιά, τις περισσότερες φορές τα χρησιμοποιούν, για να κρατήσουν τα κεκτημένα τους, ενώ μέσα τους ξέρουν πως στην ουσία είναι διπλά χαμένες και δεν τους τιμά αυτός ο ρόλος. Μην ξεχνάμε, ο άντρας πολιορκεί, η γυναίκα διεκδικεί. Για να τα βιώσει όλα αυτά ένας γάμος ή μια σχέση γενικότερα, σημαίνει πως είναι ελλιπής και προβληματικός ή έχει κλείσει ο κύκλος του και τελείωσε. Το θέμα είναι, το βλέπει το ζευγάρι ή εθελοτυφλεί για τον άλφα βήτα λόγο;
Η εμπιστοσύνη έχει χαθεί ακούω πολλούς να μου λένε, μετά από την ανάλογη εμπειρία. Μα αν θες να δώσεις μια ευκαιρία ακόμα, τότε πρέπει να μάθεις να έχεις υπομονή και θέληση και να της αφήσεις όλο το δικαίωμα του χρόνου να αναπτυχθεί σταδιακά. Όπως στην αρχή που ξεκίνησε η σχέση ζωής και μη, δυο ανθρώπων που από ξένοι έγιναν ομάδα. Ειδάλλως, με θάρρος και ειλικρίνεια, τελειώστε το και δώστε στην ζωή σας την ευκαιρία να προχωρήσει όμορφα και ίσως ακόμα πιο ευτυχισμένα με κάποιον άλλον. Ιδιαίτερα αν υπάρχουν παιδιά, μην τα σπαταλάτε να μεγαλώσουν σε μία ψεύτικη πλέον ψυχολογικά και συναισθηματικά οικογένεια, με συσσωρευμένο το θυμό πχ ίσως από την μητέρα που δεν μπορεί να διαχειριστεί την απιστία του άντρα της ή και την παθητικότητα του συζύγου που ανέχεται την κατάσταση από φόβο και δειλία, ενώ έπρεπε να την είχε τελειώσει τίμια για όλους. Τον ρόλο του τρίτου ατόμου, θα το αναλύσουμε σε ένα ξεχωριστό άρθρο. Είναι ο μεγάλος χαμένος της ιστορίας τις περισσότερες φορές, που ίσως πίστεψε στο ελάχιστο, πως υπήρχε μια ελπίδα να έχει τον άνθρωπο που αγαπά δικό του, αλλά δεν αποφάσισε εκείνος/η για αυτό και του έμεινε έτσι ο εύκολος για την κοινωνία και τις κατηγορίες ρόλος του κακού που καλά να πάθει μιας και μπήκε σε ξένα χωράφια. Δεν είναι η άποψη μου, σας μεταφέρω την καθημερινότητα της πραγματικής χροιάς των λέξεων, των απόψεων και των πιστεύω, που διατυμπανίζει κάθε ταινία που βάζει ετικέτες στους ανθρώπους και στις σχέσεις τους, κάθε βιβλίο που εξιστορεί τέτοιου είδους σχέση, κάθε τραγούδι που παρηγοράει και κυρίως κάθε σχετικός και άσχετος της ζωής μας, που ασχολείται με τους άλλους στο τι κάνουν και πόσα λάθη έχουν, χωρίς να περιορίζεται στον εαυτό του. Ευτυχία χωρισμένη ή μοιρασμένη στα τρία ή στα δεκατρία, για κάποιους που το έχουν σπορ να απιστούν, δεν υπάρχει. Κανείς δεν είναι ευτυχισμένος σε μια τέτοια περίπτωση, ακόμα και εκείνος που λέει που δεν τον νοιάζει, έχει χάσει πιο πολύ από όλους. Έχει χάσει την αυτοεκτίμηση του και έχει τιμωρήσει τον εαυτό του, να μην μπορεί να κάνει δεσμούς αληθινούς, να μην μάθει ποτέ τι σημαίνει αγάπη και πως θα ήταν η ζωή του, αν τολμούσε να είναι αλλιώς, να είναι αληθινός και ελεύθερος στην ψυχή του, αφού δεν χρωστάει σε κανένα ψέμα να προσκυνάει, ούτε φοβάται τις αποφάσεις του και τις συνέπειες τους.
Πέγκυ Καραμπάτου
Φιλόλογος, Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Φωτο protothema.gr
