Πέταξε» το μπαλάκι στην πλευρά των εργοδοτών και των
εργαζομένων
Ως μήνυμα προς τους κοινωνικούς εταίρους όσον αφορά στα εργασιακά ζητήματα, αλλά ταυτόχρονα και ως μήνυμα με πολλούς αποδέκτες ερμηνεύεται η αποστροφή του πρωθυπουργού στη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου για τις ευρύτερες συναινέσεις.
Ο κ. Παπανδρέου δεν φαίνεται να επέλεξε τυχαία να πετάξει το μπαλάκι στην πλευρά των εργοδοτών και των εργαζομένων για μεταξύ τους συμφωνία, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις μειώσεις μισθών είναι ούτως ή άλλως έτοιμο και απλώς χρειάζεται τη «σφραγίδα» των κοινωνικών εταίρων.
Από την άλλη πλευρά, κάποιοι, ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση, έλεγαν πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα πρέπει να πάρει πάνω του την υπόθεση και όχι το υπουργείο Εργασίας, ούτως ώστε να αναλάβει εξ ολοκλήρου τις ευθύνες είτε σε περίπτωση που επέλθει συμφωνία εργοδοτών-εργαζομένων - οπότε θα επιβραβευτεί και εκείνος και η κυβέρνηση - είτε σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις των εταίρων και έτσι σ' αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα χρεώνονταν το ναυάγιο.
Έτσι, εάν ισχύει αυτό το σενάριο, δεν αποκλείεται ο κ. Παπανδρέου με το «βρείτε τα» προς τους κοινωνικούς εταίρους να έδωσε και την έμμεση απάντηση σε όλα αυτά που διέρρεαν τα συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη.
Ο κ. Παπανδρέου δεν φαίνεται να επέλεξε τυχαία να πετάξει το μπαλάκι στην πλευρά των εργοδοτών και των εργαζομένων για μεταξύ τους συμφωνία, αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις μειώσεις μισθών είναι ούτως ή άλλως έτοιμο και απλώς χρειάζεται τη «σφραγίδα» των κοινωνικών εταίρων.
Από την άλλη πλευρά, κάποιοι, ακόμη και μέσα στην κυβέρνηση, έλεγαν πως ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα πρέπει να πάρει πάνω του την υπόθεση και όχι το υπουργείο Εργασίας, ούτως ώστε να αναλάβει εξ ολοκλήρου τις ευθύνες είτε σε περίπτωση που επέλθει συμφωνία εργοδοτών-εργαζομένων - οπότε θα επιβραβευτεί και εκείνος και η κυβέρνηση - είτε σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις των εταίρων και έτσι σ' αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός θα χρεώνονταν το ναυάγιο.
Έτσι, εάν ισχύει αυτό το σενάριο, δεν αποκλείεται ο κ. Παπανδρέου με το «βρείτε τα» προς τους κοινωνικούς εταίρους να έδωσε και την έμμεση απάντηση σε όλα αυτά που διέρρεαν τα συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη.
newsbeast.gr
Ο Ερντογάν προηγείται στην ψηφοφορία του Time για το Πρόσωπο της Χρονιάς
Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν έρχεται πρώτος μεταξύ των υποψηφίων του περιοδικού Time για το Πρόσωπο της Χρονιάς 2010, όπως διαμορφώνεται μέχρι στιγμής η ψηφοφορία. Στη δεύτερη θέση ακολουθεί ο ιδρυτής του WikiLeaks Τζούλιαν Άσαντζ και τρίτη είναι η εκκεντρική Lady Gaga. Σάρα Πέιλιν, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, ο άνεργος Αμερικανός και οι μεταλλωρύχοι της Χιλής μεταξύ της λίστας των υποψηφίων.
Με 179.274 ψήφους και δείκτη επιρροής 86 (από το 1 έως το 100), ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κρατά την πρώτη θέση στην ηλεκτρονική ψηφοφορία έως το μεσημέρι της Παρασκευής 3 Δεκεμβρίου.
Στο κείμενο που συνοδεύει την υποψηφιότητα Ερντογάν υπογραμμίζεται η σκληρή αντίδρασή του στην αιματηρή ισραηλινή επέμβαση στη διεθνή νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας -μία από τις πολλές περιστάσεις εντός του 2010, στις οποίες η Τουρκία έδειξε μια καινούρια πρόθεση επίδειξης διπλωματικής ισχύος.
Το Time σημειώνει ότι κύρια ένδειξη της στροφής στη γεωπολιτική ενδεχομένως υπήρξε η συμμαχία Ερντογάν με τον Βραζιλιάνο πρόεδρο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα για την κατάθεση πρότασης ανταλλαγής καυσίμων με το Ιράν, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Πρόταση «ανταγωνιστική» απέναντι στο σχέδιο κυρώσεων που προώθησαν οι ΗΠΑ.
Έχοντας ενθαρρύνει μία επιχειρηματική ανάπτυξη στην Τουρκία και συμπαραταχθεί με την εθνικιστική πτέρυγα της χώρας που αρνείται ακόμη να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων, ο Ερντογάν έχει δείξει ότι η Τουρκία δεν θα δειλιάσει πλέον να ρίξει το βάρος της στην έκρυθμη Μέση Ανατολή, καταλήγει το Time.
Ο ιδρυτής του WikiLeaks Τζούλιαν Άσαντζ, ο οποίος μονοπωλεί την επικαιρότητα με μπαράζ διαρροών που προκαλούν τριγμούς σε ηγέτες και κυβερνήσεις, έρχεται μέχρι στιγμής δεύτερος στην ψηφοφορία με 119.865 ψήφους με δείκτη επιρροής 85. Τον ακολουθεί η Lady Gaga, η οποία στα 24 χρόνια της και με μόλις δύο δίσκους στο ενεργητικό της έχει φέρει νέα πνοή στην ποπ μουσική και έχει γίνει ίνδαλμα (ψήφοι 121.767 και δείκτης επιρροής 77).
Η ψηφοφορία για το Πρόσωπο της Χρονιάς του Time
Ακολουθούν: Τζον Στιούαρτ και Στίβεν Κόλμπερτ, Γκλεν Μπεκ, Μπαράκ Ομπάμα, Στιβ Τζομπς, ο άνεργος Αμερικανός, οι μεταλλωρύχοι της Χιλής, Σάρα Πέιλιν, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Λιου Σιαομπό, Ντέιβιντ Κάμερον, Χου Ζιντάο, Ρόμπερτ Γκέιτς, Φαϊζάλ Αμπντούλ Ραούφ, Νάνσι Πελόσι, Κρεγκ Βέντερ, Αρνι Ντάνκαν, Ελίζαμπεθ Γουόρεν-Μαίρη Σαπίρο-Σίλα Μπάιρ, Ντέιβντ και Τσαρλς Κοχ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Τζόναθαν Φράνζεν, Χαμίντ Καρζάι και Τόνι Χέιγουορντ.
Με 179.274 ψήφους και δείκτη επιρροής 86 (από το 1 έως το 100), ο πρωθυπουργός της Τουρκίας κρατά την πρώτη θέση στην ηλεκτρονική ψηφοφορία έως το μεσημέρι της Παρασκευής 3 Δεκεμβρίου.
Στο κείμενο που συνοδεύει την υποψηφιότητα Ερντογάν υπογραμμίζεται η σκληρή αντίδρασή του στην αιματηρή ισραηλινή επέμβαση στη διεθνή νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας -μία από τις πολλές περιστάσεις εντός του 2010, στις οποίες η Τουρκία έδειξε μια καινούρια πρόθεση επίδειξης διπλωματικής ισχύος.
Το Time σημειώνει ότι κύρια ένδειξη της στροφής στη γεωπολιτική ενδεχομένως υπήρξε η συμμαχία Ερντογάν με τον Βραζιλιάνο πρόεδρο Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα για την κατάθεση πρότασης ανταλλαγής καυσίμων με το Ιράν, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Πρόταση «ανταγωνιστική» απέναντι στο σχέδιο κυρώσεων που προώθησαν οι ΗΠΑ.
Έχοντας ενθαρρύνει μία επιχειρηματική ανάπτυξη στην Τουρκία και συμπαραταχθεί με την εθνικιστική πτέρυγα της χώρας που αρνείται ακόμη να αναγνωρίσει τη γενοκτονία των Αρμενίων, ο Ερντογάν έχει δείξει ότι η Τουρκία δεν θα δειλιάσει πλέον να ρίξει το βάρος της στην έκρυθμη Μέση Ανατολή, καταλήγει το Time.
Ο ιδρυτής του WikiLeaks Τζούλιαν Άσαντζ, ο οποίος μονοπωλεί την επικαιρότητα με μπαράζ διαρροών που προκαλούν τριγμούς σε ηγέτες και κυβερνήσεις, έρχεται μέχρι στιγμής δεύτερος στην ψηφοφορία με 119.865 ψήφους με δείκτη επιρροής 85. Τον ακολουθεί η Lady Gaga, η οποία στα 24 χρόνια της και με μόλις δύο δίσκους στο ενεργητικό της έχει φέρει νέα πνοή στην ποπ μουσική και έχει γίνει ίνδαλμα (ψήφοι 121.767 και δείκτης επιρροής 77).
Η ψηφοφορία για το Πρόσωπο της Χρονιάς του Time
Ακολουθούν: Τζον Στιούαρτ και Στίβεν Κόλμπερτ, Γκλεν Μπεκ, Μπαράκ Ομπάμα, Στιβ Τζομπς, ο άνεργος Αμερικανός, οι μεταλλωρύχοι της Χιλής, Σάρα Πέιλιν, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Λιου Σιαομπό, Ντέιβιντ Κάμερον, Χου Ζιντάο, Ρόμπερτ Γκέιτς, Φαϊζάλ Αμπντούλ Ραούφ, Νάνσι Πελόσι, Κρεγκ Βέντερ, Αρνι Ντάνκαν, Ελίζαμπεθ Γουόρεν-Μαίρη Σαπίρο-Σίλα Μπάιρ, Ντέιβντ και Τσαρλς Κοχ, ΛεΜπρόν Τζέιμς, Τζόναθαν Φράνζεν, Χαμίντ Καρζάι και Τόνι Χέιγουορντ.
Newsroom ΔΟΛ
Δυστυχώς πλέον πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τη λέξη δημοκρατία !!!
Αυτή η φάρσα πρέπει να τελειώνει μια και καλή στα μυαλά μας γιατί αν συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε αυτή τη λέξη δεν θα συνειδητοποιήσουμε ποτέ ούτε που βαδίζουμε ούτε τι πρέπει να κάνουμε.
Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατία να υπερασπιστούμε, ούτε εδώ, ούτε στην Ευρώπη ούτε πουθενά αλλού.
Δια χειρός Βασιλικής στο...vasiliskos
Το σύστημα που υπηρετούμε, που εξυπηρετούμε και που μας καθορίζει τη ζωή μας είναι ένα βρώμικο παιχνίδι, χωρίς κανόνες, με χτυπήματα κάτω από τη μέση, με τους διαιτητές να κοιτάνε από την άλλη την ώρα που ο πιο δυνατός βαράει κατά βούληση ότι βρει μπροστά του, τον αντίπαλο, τους θεατές, τους περαστικούς στο δρόμο, τη μάνα του την ίδια.
Η δημοκρατία έχει κανόνες. Είναι κανόνες σεβασμού σε ένα κράτος δικαίου των πολιτών και των κυβερνώντων. Κανένα σύνταγμα δεν κατοχυρώνει μια δημοκρατία από τη στιγμή που το καταργεί. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να ονομαστεί δημοκρατική εφόσον υπακούει άβουλη και υποταγμένη τις εντολές μιας κάστας ανθρώπων και όχι του κοινωνικού συνόλου.
Οι πολίτες μουδιασμένοι παρατηρούν αυτό που συμβαίνει γύρω τους και προσπαθούν να βρουν μια δημοκρατική λύση που θα προστατεύσει το δημοκρατικό τους πολίτευμα. Ενώ καταλύονται το ένα μετά το άλλο όσα δικαιώματα κατακτήθηκαν με ποτάμια αίμα που χύθηκαν από άκρη σε άκρη σε όλη την ανθρωπότητα. Η ελευθερία λόγου, η εργασία, η ασφάλιση, η παιδεία, η αξιοπρέπεια στη καθημερινότητα, δεν δωρίθηκαν από κανέναν. Κατακτήθηκαν. Και διατηρήθηκαν όσο ακόμα υπήρχαν φύλακες των ιδανικών αυτών.
Όταν οι άνθρωποι αντάλλαξαν τη συνείδησή τους με ένα πιάτο φακή, όταν αποφάσισαν να ξεπουληθούν φτηνά χωρίς να σκέπτονται σε ποιους ακριβώς ξεπουλιούνται και σε τι κίνδυνο βάζουν τις επόμενες γενεές, άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Ήρθε η εποχή του ξεβρακώματος.
Κι οι μάζες κρατάνε μέσα τους ακόμα ψευδαισθήσεις πως ζουν σε δημοκρατικά πολιτεύματα. Νομίζουν πως είναι μια δύσκολη περίοδος που κάποια στιγμή θα περάσει και θα υπάρξει επιστροφή στη προηγούμενη κατάσταση. Όταν θα βγούμε από αυτή τη λαίλαπα, τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Όλοι οι συσχετισμοί αλλάζουν. Όλη η εικόνα που είχαμε συνηθίσει θα αλλάξει. Όλοι οι κανόνες που είχαμε μάθει να «ακουμπάμε» εξαφανίζονται κάτω από τα πόδια μας και χάνουμε κάθε ισορροπία.
Γι΄αυτό επιβάλλεται να μην ονομάζουμε δημοκρατία αυτό που μας συμβαίνει. Για να αρχίσει να μπαίνει μπρος ο αμυντικός μηχανισμός που θα μας χρησιμεύσει όταν το νέο τυραννικό καθεστώς θα έχει απλώσει τα πλοκάμια του σε κάθε πτυχή της ζωή μας. Πρέπει γρήγορα να συνειδητοποιήσουμε ότι, με σύγχρονη μορφή βεβαίως, βιώνουμε καθεστώτα προ γαλλικής επανάστασης.
Η λεπτομέρεια που χαλάει ακόμα τη σούπα είναι η μεσαία τάξη που γρήγορα θα πρέπει να εξαθλιωθεί και να χωριστεί στα δύο. Μερικοί θα καταφέρουν να γίνουν μπάτλερ των πιο πάνω, (πάω στοίχημα πως οι πρώτοι και καλύτεροι που θα γίνουν τα τσιράκια της νέας τάξης θα είναι οι κάθε είδους πνευματικοί κηφήνες ) οι άλλοι θα εξαφανιστούν μέσα στο ανώνυμο πλήθος και θα τραβήξουν το δικό τους κουπί με τους υπόλοιπους. Στον υπόνομο.
Είμαστε η πλέμπα. Είναι οι ευγενείς. Και ναι, αυτό που πιστεύουν βαθιά μέσα τους είναι πως αν δεν έχουμε ψωμί να φάμε, ας φάμε παντεσπάνι. Μην ξεγελιόμαστε, δεν είναι τίποτα διαφορετικό αυτοί που τους χρωστάμε τόσα όσα έχουν αποφασίσει ότι τους χρωστάμε. Δεν είναι υποχρέωση αυτό που θα πέσει πάνω μας. Χαράτσι είναι. Βασιλικός φόρος. Η προίκα της κάθε πριγκιποπούλας. Άσχετα αν δεν φοράει πια κρινολίνα και φιογκάκια στα μαλλιά. Η προίκα τους είναι και η δόξα τους. Το συναίσθημα υπεροχής των λίγων έναντι των πολλών. Η ηδονή της δύναμης και της κατάκτησης. Όλα τα άλλα δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία.
Αλίμονο στους λακέδες τους ενδιάμεσους που δεν έχουν καταλάβει ακόμα πως όσοι σημασία έχουμε εμείς για τους «ευγενείς» άλλο τόση έχουν κι αυτοί. Αλίμονο σ΄αυτά τα ανθρωπάκια που ενώ παίζουν το παιχνίδι και ξεπουλιούνται νομίζουν πως κάτι είναι περισσότερο από υπηρέτες....
Listonplace