...ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
Είχαμε από το 2010, με σχετικά άρθρα μας και με δημόσιες ομιλίες μας , επισημάνει τα αδιέξοδα της ακολουθουμένης οικονομικής πολιτικής .
Άρθρο του Αλέκου Δεσύλλα
Είχαμε από το 2010, με σχετικά άρθρα μας και με δημόσιες ομιλίες μας , επισημάνει τα αδιέξοδα της ακολουθουμένης οικονομικής πολιτικής .Συγκεκριμένα σημειώναμε ότι << η Κυβέρνηση προχωρεί στην εφαρμογή των όρων του μνημονίου ,αποσπασματικά ,αντίστροφα και με μεγάλη χρονική υστέρηση.
Δηλαδή προτίμησε να ξεκινήσει την δημοσιονομική εξυγίανση περιορίζοντας τις δαπάνες με ...
...περικοπές μισθών και συντάξεων και με πάγωμα των δημοσίων επενδύσεων ,ενώ παράλληλα επεδίωξε την αύξηση των εσόδων με νέους φόρους και άφησε για μεταγενέστερο στάδιο τις διαρθρωτικές αλλαγες.Το αποτέλεσμα ήταν να βαθυνει ακόμη περισσότερο την οικονομικη υφεση>>.
Μετα από δυο περιπου χρονια δυστυχως ακολουθείται η ίδια αδιέξοδη πολιτική, με συνέπεια να έχει παγιωθεί πλέον ο φαύλος κύκλος στην οικονομία μας και η περαιτέρω υποβάθμιση του επιπέδου ζωής μας , να συνεχίζεται με διαρκώς εντεινόμενους ρυθμούς.
Η φορολογική επιβάρυνση να αυξάνεται συνεχώς ,με αύξηση των φορολογικών συντελεστών ,την μείωση του αφορολογήτων οριων,την αυξηση του ΦΠΑ ακομη και σε είδη πρώτης ανάγκης ,τις έκτατες εισφορές, επί των ακαθαρίστων εισοδημάτων και ακίνητης περιουσίας και βεβαίως με συνεχείς μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις κ.α.
Ενώ παράλληλα η χιλιοειπωμένη μείωση των κρατικών δαπανών κυρίως μέσω των διαρθρωτικών αλλαγών , να προχωρεί με βήματα σημειωτόν ,γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να μη παρουσιάζεται ουσιαστική μείωση του ετησίου ελλείμματος του προϋπολογισμού.
Εκτός βέβαια αν εννοούν ως διαρθρωτική αλλαγή , την αύξηση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας με μόνη την μείωση της μισθολογικής επιβάρυνσης που επιχειρούν σταδιακά και αδιάλειπτα.
Δηλαδή την εξίσωση του επιπέδου ζωής μας ,με το επίπεδο ζωής των γειτονικών μας Βαλκανικών λαών.
Ειδικότερα βέβαια όσον άφορα τις δαπάνες κυρίως του ευρύτερου δημόσιου τομέα ,κατουσια αυτές έχουν αφεθεί ανεξέλεγκτες και στη διακριτική ευκαιρια της διοίκησης του φορέα να καθορίζει τις προτεραιότητες κατά το δοκούν και πολλές φορές εκτός των ορίων της κειμένης νομοθεσίας ,των καταστατικών τους και εν γένει των κανόνων της εύρυθμης και χρηστής διοίκησης.
Αν σε όλα τα παραπάνω προστεθεί και η δεδομένη πλέον αναξιοπιστία λόγων και έργων στην εν γένει και όχι μόνο Κυβερνητική πολιτική , αλλά και το καθεστώς φόβου και ανασφάλειας που υπάρχει στην κοινωνία μας , η προοπτική της χώρας μας να βγει από τον σημερινό φαύλο κύκλο καθίσταται κάθε μέρα και περισσότερο ανέφικτη.
Υπάρχει ίσως απειροελάχιστος χρόνος το πολιτικό μας σύστημα και οι εκπρόσωποι του ,να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να πάρουν τις γενναίες αποφάσεις που απαιτούνται για να επιχειρηθεί μια δυναμική και θαρραλέα έξοδος από τον σημερινό φαύλο κύκλο που με διαχρονικές ευθύνες βρίσκονται σήμερα η χωρά μας και ο Ελληνικός λαός.
