Σήμερα τις πρώτες πρωινές ώρες η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης. Ό,τι προηγήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα είναι πολύ γνωστό στον ελληνικό λαό. Πραγματικά, όλη αυτή την εβδομάδα ζήσαμε μια φαρσοκωμωδία, ένα θέατρο του παραλόγου. Εκεί που όλοι στο ΠΑ.ΣΟ.Κ βριζόντουσαν μεταξύ τους, κάποιος βουλευτής είπε ότι ο Παπανδρέου αποτελεί...... παρελθόν, η Βάσω Παπανδρέου του είπε ότι: Κύριε Πρόεδρε είσαι «εκτός τόπου και χρόνου», ξαφνικά το πρωί σήμερα όλοι μαζί σηκωμένοι χειροκροτούσαν το παραλήρημα του Γ. Παπανδρέου, που για 45 λεπτά μας έλεγε πόσο γενναίος είναι, τι έχει δώσει και τι θυσίες έχει κάνει για την Ελλάδα, αυτές ήταν από την διακήρυξη του, εδώ και μερικά χρόνια, έλεγε να καλλιεργούν ελεύθερα το χασίς οι χρήστες, μέχρι το ότι δήθεν έφερε το διαδίκτυο στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή βέβαια επανέλαβε τα ευτράπελα ότι τον χτυπάει το μεγάλο κεφάλαιο και οι μεγάλοι εκδότες. Πραγματικά επαναλαμβάνω ότι ήταν ένα θέατρο του παραλόγου και μια φαρσοκωμωδία, η οποία όμως αντανακλά ουσιαστικά τα αδιέξοδα του καπιταλισμού όσον αφορά την σοβαρότατη καπιταλιστική κρίση που σοβεί και δεν μπορεί με κανένα τρόπο να βγουν όλες σχεδόν οι χώρες της Ε.Ε, Το πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση βέβαια δεν είναι η Ελλάδα, είναι οι μεγάλες χώρες, όπως η Ιταλία, που έχουν μπει πια για τα καλά στην οικονομική κρίση και συγχρόνως η οικονομική κρίση είναι στα πρόθυρα της Γαλλίας. Αυτό είναι λοιπόν που φοβούνται, αυτά τα αδιέξοδα και η Ελλάδα πραγματικά, για να δανειστώ μία φράση την οποία οι άλλοι λένε και όχι εμείς αποτελεί το πειραματόζωο.
Ο κύριος Γεώργιος Παπανδρέου λοιπόν χθες αφού εκθείαζε το λαό και ότι τα υπόλοιπα κόμματα, και το Κ.Κ.Ε βέβαια, ότι φοβούνται την θέληση του λαού και για αυτό δεν θέλανε να πάει σε δημοψήφισμα, ξεχνώντας βέβαια ότι άλλαξε το ερώτημα του δημοψηφίσματος όταν πήγε στις Κάννες και γύρισε με τα αυτιά του δύο εκατοστά επιμηκυμένα από το τράβηγμα που του έκανε ο κ. Σαρκοζί και η κ. Μέρκελ, μας έλεγε λοιπόν όσο ο λαός είναι ώριμος να ψηφίσει σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα, αλλά την ίδια στιγμή ,αναιρώντας αυτά, μας έλεγε πόσο ανώριμος είναι ο ελληνικός λαός για να πάει σε εκλογές.
Εμείς θεωρούμε ότι όποιες λύσεις και να σκαρφιστεί το κεφάλαιο, πραγματικά ο λαός είναι εκείνος που έχει την λύση στα χέρια του.
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας-«εθνικής σωτηρίας» διότι δεν πρόκειται για την σωτηρία των λαϊκών στρωμάτων, αλλά για την σωτηρία ή για την προσπάθεια σωτηρίας για μια ακόμη φορά του μεγάλου κεφαλαίου δεν μπορούν να κινηθούν προς φιλολαϊκή κατεύθυνση. Ο καημός τους, η αγωνία τους, ο τρόμος τους είναι μέσα από αυτή τη Βουλή, την Βουλή που έχει καταντήσει πια περίγελος όπως και η πλειοψηφία των κομμάτων του κεφαλαίου, να βάλουν νέα δεσμά, να κάνουν σιδηροδέσμιο τον ελληνικό λαό μέσα από την ψήφιση της προδοτικής πραγματικά αυτής συμφωνίας, η οποία ουσιαστικά δεν είναι μόνο δανειακή, αλλά, να το ξέρει ο ελληνικός λαός, ακολουθείται από συνοδευτικά έγγραφα που αποτελούν νέα μνημόνια, ακόμη χειρότερα από αυτά έχει γνωρίσει στην πλάτη του.
Η πρόταση που κάνει το Κ.Κ.Ε, ολοκληρωμένα, είναι η πλήρη αποδέσμευση από αυτή τη λυκοσυμμαχία, που ακόμα και αριστερά αυτοαποκαλούμενα κόμματα εξακολουθούν και την ονομάζουν μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια, η πλήρης διαγραφή του χρέους της χώρας, διότι κανένας Έλληνας πολίτης δεν χρωστάει μία, και βέβαια η λαϊκή εξουσία, μέσα από την οποία ουσιαστικά εμείς λέμε : Τον πλούτο που παράγει ο εργαζόμενος λαός να τον περάσει επιτέλους στα χέρια του, να τον εκμεταλλευτεί για φιλολαϊκή κατεύθυνση, και αυτό σημαίνει τα μέσα παραγωγής να περάσουν στα χέρια του λαού, να υπάρχει κεντρικός οικονομικός σχεδιασμός και εργατικός έλεγχος από κάτω προς τα πάνω. Μόνο έτσι, και μέσα από ισότιμες σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με όλους τους λαούς, η Ελλάδα θα μπορεί να αναπτύξει από την πρωτογενή παραγωγή μέχρι την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου και των υδρογονανθράκων που υπάρχουν και στην ξηρά και στην θάλασσα, θα αναπτυχθεί, αλλά αυτή η ανάπτυξη θα είναι πραγματική γιατί θα είναι προς όφελος του λαού.
