...σχεδιασμένης και στυγνής ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ, στα σκαλιά του Αγίου
Συμπληρώνονται σήμερα 180 χρόνια από τη σχεδιασμένη και στυγνή ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ, στα σκαλιά του Αγίου Σπυρίδωνα Ναυπλίου, του Πρώτου Δημοκρατικά Εκλεγμένου Κυβερνήτη της Νεώτερης Ελλάδας, του ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, από τα δολοφονικά χέρια των Μαυρομιχαλαίων. Είναι προφανές ότι τα αίτια της δολοφονίας ανάγονται κυρίως στην εξωτερική πολιτική, και...
Το 1815-17 εργάστηκε και εμπέδωσε την ειρήνη στη σπαρασσόμενη Ελβετία και καθιέρωσε το αποκεντρωτικό κρατικό σύστημα των καντονίων. Πριν από λίγες ημέρες, τη Παρασκευή 23 Σεπτέμβρη 2011, οι πρεσβευτές της Ελβετίας και της Ρωσσίας στην Ελλάδα, σε ομιλία τους στην Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για την ιδιοφυία και τη τεράστια προσφορά του Ιωάννη Καποδίστρια για τη θεμελίωση του σύγχρονου Ελβετικού κράτους αλλά και γενικότερα σε μάι προοδευτικότερη Ευρώπη.
Σπυρίδωνα Ναυπλίου, του Πρώτου Δημοκρατικά Εκλεγμένου Κυβερνήτη της Νεώτερης Ελλάδας, του ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, από τα δολοφονικά χέρια των Μαυρομιχαλαίων.
Συμπληρώνονται σήμερα 180 χρόνια από τη σχεδιασμένη και στυγνή ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ, στα σκαλιά του Αγίου Σπυρίδωνα Ναυπλίου, του Πρώτου Δημοκρατικά Εκλεγμένου Κυβερνήτη της Νεώτερης Ελλάδας, του ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, από τα δολοφονικά χέρια των Μαυρομιχαλαίων. Είναι προφανές ότι τα αίτια της δολοφονίας ανάγονται κυρίως στην εξωτερική πολιτική, και...... τα χέρια των Μαυρομιχαλαίων «όπλισαν» οι διαμορφωτές της εξωτερικής πολιτικής της Αγγλίας, γιατί:
1) Θεωρούσαν τον Καποδίστρια αρκετά ανεξάρτητο και ενδεχόμενα «Ρωσόφιλο»,
και όχι απόλυτα ελεγχόμενο από αυτούς,
ως προερχόμενο από μακρά επιτυχή διπλωματική θητεία στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ρωσσίας.
2) Ένοιωθαν θεσμική και ψυχολογική απαρέσκεια και είχαν πλήρη αντίθεση στο θεσμό του εκλεγμένου Κυβερνήτη,δηλ. Προέδρου Δημοκρατίας με εξουσίες, σε μία περίοδο που υπήρχαν μόνον δύο αβασίλευτες Δημοκρατίες σε όλο τον κόσμο , οι ΗΠΑ και η νέο-Ελληνική Δημοκρατία, και δεν ήθελαν οι Αυλές να διαδοθεί η Δημοκρατία.
3) Φυσικά ήθελαν ένα Παλάτι για να έχουν έναν σταθερό μηχανισμό υποταγής και ταυτόχρονα μοχλό ελέγχου των εσωτερικών και εξωτερικών εξελίξεων του νεότευκτου νεοελληνικού κρατιδίου.
Βασικά ήταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ρωσόφιλος, γνώριμος του Καποδίστρια από τη Ζάκυνθο, απόταν μυήθηκε ο Κολοκοτρώνης στη Φιλική Εταιρεία, ο οποίος έχαιρε τεράστιας εκτίμησης στην Εθνοσυνέλευση, ο οποίος πέρασε την επιλογή του Καποδίστρια.
Είχε προηγηθεί μία αξιοθαύμαστη δράση και προσφορά στα Επτάνησα και στη διεθνή διπλωματία που για μία 20ετία τον είχε καθιερώσει ως μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής και διπλωματικής σκηνής.
Μερικά γεγονότα μόνον:
Το 1803, οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας.
Στις 2 Ιουνίου 1807 η γερουσία τον διόρισε έκτακτο επίτροπο στην Αγία Μαύρα (Λευκάδα) με ουσιαστικό σκοπό την άμυνα του νησιού από τους Οθωμανούς. Ουσιαστικά βρισκόταν υπό τις διαταγές του Ρώσου στρατηγού, ανήκε δηλαδή στη ρωσική υπηρεσία. Μαζί με τον Καποδίστρια έφτασαν 300 Ρώσοι στρατιώτες, καθώς και ο μητροπολίτης Άρτας Ιγνάτιος. Υπό την προστασία των Ρώσων συνεργάστηκε με τους αρματολούς οργανώνοντας μάλιστα και την περίφημη μυστική συνέλευση των κλεφτοαρματωλών που συμμετείχαν όλοι οι οπλαρχηγοί που είχαν καταφύγει στη Λευκάδα (Βαρνακιώτης, Μπουκουβάλας, Μπότσαρης). Στη συνέλευση αυτή ο Καποδίστριας αναγνώρισε τον Αντώνη Κατσαντώνη ως γενικό αρχηγό των κλεφτών στη Δυτική Ελλάδα. Η συνθήκη όμως του Τιλσίτ μεταξύ Ρώσων και Γάλλων επανέφερε το παλαιό καθεστώς, με αποτέλεσμα ο Καποδίστριας να ανακληθεί πίσω στην Κέρκυρα και οι Έλληνες οπλαρχηγοί να απομονωθούν παρά τις συμβουλές του Ιωάννη Καποδίστρια.
Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821.
Με την είσοδο των συμμαχικών δυνάμεων στο Παρίσι μετά την μάχη του Βατερλώ, ο Καποδίστριας ανέλαβε την εκπροσώπηση της Ρωσίας στην ομώνυμη συνδιάσκεψη, όπου προσπάθησε να επιβάλει τις ρωσικές απόψεις, πετυχαίνοντας την ακεραιότητα της Γαλλίας και την επιβολή συνταγματικής διακυβέρνησης στα Επτάνησα.
Με δική του παρέμβαση πέτυχε οι Ηνωμένες πολιτείες των Ιόνιων Νήσων να αποκτήσουν τα βασικά χαρακτηριστικά κράτους δηλαδή σύνταγμα, ένοπλες δυνάμεις, εκλεγμένη κυβέρνηση και σημαία. Η συνθήκη της 5ης Νοεμβρίου 1815 αποτελεί μια από τις σημαντικότερες επιτυχίες στην προσωπική διαδρομή του Καποδίστρια.
Το 1815-17 εργάστηκε και εμπέδωσε την ειρήνη στη σπαρασσόμενη Ελβετία και καθιέρωσε το αποκεντρωτικό κρατικό σύστημα των καντονίων. Πριν από λίγες ημέρες, τη Παρασκευή 23 Σεπτέμβρη 2011, οι πρεσβευτές της Ελβετίας και της Ρωσσίας στην Ελλάδα, σε ομιλία τους στην Αναγνωστική Εταιρεία Κέρκυρας εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για την ιδιοφυία και τη τεράστια προσφορά του Ιωάννη Καποδίστρια για τη θεμελίωση του σύγχρονου Ελβετικού κράτους αλλά και γενικότερα σε μάι προοδευτικότερη Ευρώπη.Ως κυβερνήτης της Ελλάδας προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για τη Συγκρότηση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της πολιτείας, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση και θέσπισε κανόνες για οικονομική ανάπτυξη.
Η προσφορά του Καποδίστρια ήταν τεράστια και για τα Επτάνησα και για τη θεμελίωση του νεοελληνικού κράτους.
Οι κυβερνήσεις και το νεοελληνικό κράτος, με τα μορφωτικά, ιστορικά και παιδευτικά κενά που έχουν, ούτε έχουν καθιερώσει ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ τη στυγερή δολοφονία του Πρώτου Κυβερνήτη, ούτε έχουν αναγνωρίσει, ως έδει, τη μεγάλη συνεισφορά του στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και στη θεμελίωση του νέο-ελληνικού κράτους.
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟ ΘΕΤΟΥΜΕ: Η 28η Σεπτέμβρη να’ ναι ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ και εκδηλώσεων, γιατί…
«Λαός που δεν έχει ιστορική μνήμη δεν έχει και μέλλον»!
