...για το θέμα της ενδεχόμενης λειτουργίας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στο Καπαρέλι.
«Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των πολιτών της Βορειοανατολικής Κέρκυρας με αφορμή την εγκατάσταση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας στο Καπαρέλι, επανέφεραν για ακόμη μια φορά στην επιφάνεια τα διαχρονικά προβλήματα που προκύπτουν από μια πιθανή συνύπαρξη παραγωγικών δραστηριοτήτων με ......διαφορετικούς προσανατολισμούς.
Όπως έχει συμβεί αρκετές φορές στο παρελθόν (ΧΥΤΑ Λευκίμμης, Μονάδα Υγραερίου στους Βαρυπατάδες, κλπ) έτσι και τώρα, η εν λογω χωροθέτηση δεν λαμβάνει καθόλου υπόψη της τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις ή το γεγονός ότι η ευρύτερη τοπική κοινωνία, έχει διαμορφώσει διαχρονικά την εκεί οικονομική της δραστηριότητα, στη βάση ενός ιδιαίτερα εύρωστου και αποδοτικού μοντέλου ποιοτικού τουρισμού. Για ευνόητους λόγους, είναι προφανές, ότι οι δύο αυτές δραστηριότητες δεν είναι συμβατές στον ίδιο χώρο και χρόνο. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ότι όσο διάστημα η πολιτεία επιμένει να κρατάει για τον εαυτό της, το δικαίωμα να έχει τον τελευταίο λόγο στη χωροθέτηση εν δυνάμει ανταγωνιστικών δραστηριοτήτων (και μάλιστα με χαρακτηριστικά οχλούσας χρήσης η μίας προς την άλλη), χωρις να λαμβάνει υπόψη της την τοπική κοινωνία, τόσο η κοινωνική συνοχή και ειρήνη, θα τίθεται συνεχώς σε κίνδυνο.
Η ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών τις τελευταίες δεκαετίες, δεν υποστηρίχθηκε θεσμικά από την ύπαρξη ενός συγκεκριμένου πλαισίου, που να ρυθμίζει την χωρική οργάνωση του κλάδου. Η πρόσφατη έγκριση της ΚΥΑ για το χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών, μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα θετικό βήμα. Όμως, στην περίπτωση της Κέρκυρας, η διάταξη αυτή έρχεται περισσότερο να νομιμοποιήσει μια υφιστάμενη κατάσταση, παρά να θεσει τις βάσεις για την ορθολογική ανάπτυξη του κλάδου. Κανείς δεν μπορεί να είναι κατά της οποιασδήποτε αναπτυξιακής επιχειρηματικής δραστηριότητας, όταν όμως αυτή είναι χωροθετημένη με αντικειμενικά κριτήρια και συμβάλει στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων των τοπικών κοινωνιών.
Με βάση αυτό ακριβώς το πολιτικό και κοινωνικό σκεπτικό, μια ενδεχόμενη λειτουργία της μονάδας με βρίσκει εντελώς αντίθετη, επειδή κάθε άλλο παρά αρμονικά ενταγμένη είναι στο πλέγμα των υπάρχουσων δραστηριοτήτων και συμβατή με την προστασία του περιβάλλοντος. Και η θέση μου αυτή είναι ξεκάθαρη.
Από το άλλο μέρος όμως, θέλω με τον ίδιο ξεκάθαρο τρόπο να στείλω προς όλες τις πλευρές το μήνυμα, ότι η τήρηση της νομιμότητας οφείλει να είναι η πρώτη προτεραιότητα όλων μας. Η διαφορετική άποψη, ούτε επιβάλλεται δια της βίας, ούτε νομιμοποιεί εκ των υστέρων πράξεις, οι οποίες αντίκεινται στη νομιμότητα. Πρώτο μέλημα όλων, οφείλει να η εξάντληση όλων των οδών συνεννόησης αλλά και όλων των νόμιμων μέσων. Και προς την κατεύθυνση αυτή, κάνω έκκληση προς όλες τις πλευρές, για να επικρατήσει η σύνεση και η ψυχραιμία».
