ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΠΑΣΟΚ κ. ΑΝΤΖΕΛΑΣ ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
Η φετινή Ημέρα της Γυναίκας, μας βρίσκει όλους σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή. Η παγκόσμια οικονομική κρίση και τα αποτελέσματά της ειδικά στην Ελλάδα, λειτούργησαν σχεδόν με ένα ισοπεδωτικό τρόπο για τα...... πάντα. Σχέδια και προοπτικές για το μέλλον, προγραμματισμοί και όνειρα, προσδοκίες και οράματα για το αύριο, μοιάζει να έχουν εξαφανιστεί όλα μπροστά στην ανάγκη του «εδώ-και-τώρα», μπροστά στην ανάγκη να βρεθεί λύση σε ένα άμεσα πιεστικό τεράστιο πρόβλημα που απειλεί την ύπαρξη όλων αλλά και της ίδιας της χώρας. Μέσα σε αυτό το τοπίο, οι διαφορές μας δεν είναι μεγάλες. Το πρόβλημα μας αφορά όλους και όλοι μας έχουμε πληγεί από αυτό. Επομένως, ίσως να πει κάποιος, το να μιλάμε τη στιγμή αυτή για το θέμα της ισότητας, είναι σαν να μιλάμε για τη «σταγόνα» μέσα στον «ωκεανό» του προβλήματος.
Όμως ακόμη και με αυτή την οπτική το πρόβλημα είναι παρόν και υπαρκτό – και μάλιστα συγκεκριμένες διαστάσεις του εμφανίζονται να είναι οξύτερες λόγω της κρίσης. Στο θέμα της Ισότητας η Ελληνική κοινωνία έχει κάνει πολλά βήματα. Όμως δεν έχουμε ολοκληρώσει το δρόμο και υπάρχουν ακόμη πάρα πολλά να γίνουν – και θα γίνου πιστεύω στο άμεσο μέλλον. Παρά τα βήματα αυτά όμως, οι γυναίκες παραμένουν ακόμη να είναι ένα σχετικά «ευαίσθητο» τμήμα του πληθυσμού, εκτεθειμένο σε μια σειρά επιμέρους προβλημάτων και κινδύνων. Και συνήθως σε εποχές κρίσης, οι πρώτοι που πλήττονται είναι αυτοί που ανήκουν στα ευαίσθητα κομμάτια του πληθυσμού – έτσι λοιπόν και οι γυναίκες είναι εκτεθειμένες στις συνέπειες της κρίσης σε πολλαπλάσιο βαθμό από ότι είναι οι άνδρες. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών ανέρχεται στο 23,1% έναντι του 17,6% των ανδρών – ενώ σε επιμέρους ηλικιακές ομάδες όπως αυτές των νέων και των άνω των 50, οι διαφορές αυτές διευρύνονται σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα. Στον εργασιακό χώρο, οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται στις θέσεις ευθύνης και λήψεως αποφάσεων και το θέμα της μητρότητας, ενώ θα έπρεπε να ενισχύεται και να πριμοδοτείται με κάθε δυνατό τρόπο, στην πράξη αποτελεί ίσως ένα από τα μεγαλύτερα εργασιακά «μειονεκτήματα» των γυναικών. Η συρρίκνωση και ο περιορισμός του κοινωνικού κράτους, σε ένα μεγάλο βαθμό πλήττει τις γυναίκες και αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός.
Οι γυναίκες ανέκαθεν καλούνταν να εκπληρώσουν διαφορετικούς και ιδιαίτερα απαιτητικούς ρόλους στην καθημερινή τους ζωή – καλούνταν να είναι μητέρες, σύζυγοι, επαγγελματίες, φίλες, σύντροφοι, διαχειρίστριες της οικιακής οικονομίας, κλπ - ενώ οι πάντες είχαν τις υψηλότερες προσδοκίες από αυτές. Οι ρόλοι αυτοί ήταν ήδη δύσκολοι στην προηγούμενη κατάσταση. Στο τωρινό όμως περιβάλλον της κρίσης, έχουν γίνει πολύ δυσκολότεροι. Από το άλλο μέρος όμως, οι γυναίκες πάντα ήταν η πηγή της δύναμης και της αισιοδοξίας για το αύριο. Πάντα αποτελούσαν και αποτελούν, τον παράγοντα συνοχής και αλληλεγγύης για τους γύρω τους, είτε είναι η οικογένεια, είτε είναι οι φίλοι, είτε είναι η εργασιακή ομάδα, κοκ. Αυτή η ακριβώς η δύναμη των γυναικών, είναι περισσότερο απαραίτητη παρά ποτέ τη στιγμή αυτή. Και εκεί ίσως αξίζει να εστιάσουμε, στη σημερινή Ημέρα της Γυναίκας: στη δύναμη της ευαισθησίας, στη δύναμη της αλληλεγγύης, στη δύναμη της αισιοδοξίας.
