Η ΚΕΡΚΥΡΑ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ!

                                         Μετεκλογικά;

Υπονομεύτηκε και η ΠΙΝ!

ΔΊΧΩΣ ΟΡΆΜΑΤΑ-ΣΧΕΔΙΑΣΜΌ-ΠΡΟΓΡΆΜΜΑΤΑ!

Προεβλήθη μια Κέρκυρα...ανεπαρκής!
Οι Κερκυραίοι ανίκανοι για ένα... Δημάκο;

ΕΚΑΤΟΝΤΆΔΕΣ ΝΈΟΙ “ΣΜΙΚΡΎΝΘΗΚΑΝ!”

ΡΑΤΣΙΣΜΌΣ ΚΑΙ ΦΌΒΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΙΔΙΟΚΤΗΣΊΑ!”

Γενική η... δραματική  περιγραφή!

Η κατάσταση της Κέρκυρας, από το σύνολο της πολιτικοκοινωνικής κερκυραϊκής ηγεσίας και τα ΜΜΕ, περιγραφόταν ως δραματική. Ο λαός της δεν είχε λόγο να διαφωνήσει στις διαπιστώσεις. Τις βιώνει. Εκείνο που απαιτεί αδιάκοπα είναι: Σαφή διάγνωση αιτιών και λύσεις. Θέσεις-προτάσεις-πολιτικές που να ανατρέπουν την τραγική κατάσταση. Να αναστραφεί η πορεία βγάζοντάς τον από τη γενική υπανάπτυξη, την πρωτιά του αναλφαβητισμού, την ανιστορησία, τη μεγάλη ανεργία, την έλλειψη προοπτικής, την ανασφάλεια, τη μυρολατρεία, την περιβαλλοντολογική υποβάθμιση.

Εδώ και πολλές δεκαετίες,  κεντρική  και  τοπική θρησκευτικοοικονομικοπολιτική εξουσία οδήγησαν (και) την Κέρκυρα στην κατάσταση που πολύ συνοπτικά περιγράφηκε. Αιτίες πολλές: Από αδιαφορία έως συνειδητή επιλογή!

Γι αυτή την τραγικότητα, μόνη θεραπεία  ήταν  να δημιουργηθούν  προϋποθέσεις ανατροπής της.

Μόνο λαϊκοί θεσμοί μπορούσαν να το πετύχουν. Θεσμοί που να ισχυροποιούν το λαό και να αποδυναμώνουν την κρατική εξουσία.

Κατάκτηση και ευκαιρία ο "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ"!

Ο ΚΑΛΛΙΚΡΆΤΗΣ στην αυτοδιοίκηση αποτελεί  λαϊκή κατάκτηση (ως μια υποχώρηση του κεντρικού κράτους που σύντομα θα την υπονομεύσει) η οποία προσφέρει ιστορικές ευκαιρίες. Πρώτη φορά κατακτιόνται σε επίπεδο Αυτοδιοίκησης τέτοιοι ρόλοι και αρμοδιότητες που ο συνδυασμός αιρετής αυτοδιοίκησης, περιφερειακής και δημοτικής, μπορούν να επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στην κρατική εξουσία και όλες τις δομές που την συγκροτούν, να διεκδικήσουν περισσότερα, να ανατρέψουν μνημόνια, να επιβάλλουν πολιτικές.

Ειδικότερα, ο ένας δήμος Κέρκυρας-Διαπόντιων σε συνδυασμό με τις Τοπικές-Δημοτικές Κοινότητες και τις Λαϊκές Συνελεύσεις αποτελούν πρωτόγνωρη δυνατότητα στη σύγχρονη ιστορία ώστε να βγουν από τη μιζέρια και να αναδειχθούν τα Νησιά σε κέντρο διεθνούς πολιτισμού, δράσης, ρόλου, δημιουργώντας βαθιές υποδομές και πολύπλευρη ανάπτυξη.

Η μιζέρια με τους... πολλούς Δήμους!

Όμως, όσα λέγονταν και γράφονταν στην Κέρκυρα την περί-οδο διαμόρφωσης και ψήφισης του Καλλικράτειου νόμου, ναι μεν δεν αποτελούσαν έκπληξη, αλλά προκαλούσαν θλίψη.

Αντί να διεκδικούνται περισσότερες ή σαφέστερες αρμοδιότητες και πόροι ώστε να αποδυναμώνεται το κεντρικό κράτος, μονοπωλούσαν τις συζητήσεις ο αριθμός των νέων δήμων και τα όριά τους, οι κατάρες-λεονταρισμοί αν υπολείπονται των επιθυμητών και οι όρκοι θυσίας να υπερασπιστούν την απαίτηση για 6δα και πάνω. Κυρίως, πως θα κατοχυρωθεί έγκαιρα η κομματική υποστήριξη. Δηλαδή ότι υπηρετεί συμφέροντα και παραγοντισμούς. 

Η εικόνα χειροτέρεψε όταν ψηφίστηκε ο ένας δήμος για Κέρκυρα-Διαπόντια. Κραυγές, κατάρες, αυτομαστηγώσεις: “Πώς θα διοικηθεί ένας δήμος με τόση έκταση και 110 χιλιάδες;”, φέρνοντας στη μνήμη το σκωπτικό, κυρίως στο στρατό: “Πού μας πάνε τρεις χιλιάδες κερκυραίους μοναχούς μας;”.

Εικόνα μη... ικανών για ένα... Δημάκο!

Κατά τη γνώμη δηλαδή όσων εξακόντιζαν και συνεχίζουν να εξακοντίζουν τα βέλη τους κατά του ενός δήμου(ακόμη και κυβερνητικά στελέχη συνηθισμένα στο... αραλίκι) οι Κερκυραίοι είναι ανίκανοι να διοικήσουν 110 χιλιάδες και τους θέλουν κομματιασμένους σε πολλούς υποδημάκους. Δηλαδή, ακόμη περισσότερο, οι Κερκυραίοι είναι ανίκανοι να διευθύνουν μια (πρώην) Νομαρχία, την ΠΙΝ, την Αθήνα, το Παρίσι, τη Μόσχα, τη Ν. Υόρκη, το Πεκίνο! Είναι ανίκανοι να γίνουν Πρωθυπουργοί! Οι Κερκυραίοι είναι ανίκανοι να σχεδιάσουν, να οργανώσουν, να εκτελέσουν, να οραματιστούν. Οι Κερκυραίοι είναι ικανοί μόνο να κάθονται σε μια καρεκλούλα, η οποία θα ποτίζεται από λίγες χιλιαδούλες υπηκόους, να εξυπηρετούν κανένα αιτηματάκι για να εξασφαλίζεται η απαίτηση τους απέναντι στους ψηφοφόρους, να υποκλείνονται στους βουλευτές, στα κόμματα, στην κεντρική εξουσία για να λύσουν κανένα προβληματάκι τους και βέβαια να δείχνουν διαρκή υποτέλεια στη θρησκευτική-δεσποτική εξουσία. Οι Κερκυραίοι, μας... λένε, είναι ικανοί μόνο να προστατεύουν την ιδιοκτησιακή τους σχέση με το λαό, την οποία όμως απαιτούν να τους την κατοχυρώνει το αθηνοκεντρικό κράτος και οι εξουσίες του Κολωνακίου, στις οποίες ορκίζονται υποταγή και εξασφάλιση της λαϊκής υποτέλειας αρκεί να είναι... αυτοί οι διορισμένοι τοπικοί κρίκοι της πυραμιδικής εξουσίας

ΚΕΡΚΥΡΑΣ ή... ΚΕΡΚΥΡΑΙΩΝ;

Αφού, τέλος πάντων, μετά το νόμο, το.... κατάντημα του ενός δήμου δεν άλλαζε, ξεκίνησε η καφετζούδικη διάγνωση της βέβαιης αποτυχίας του, ο (κατεργαρίστικος) αγώνας δρόμου για τα κομματικά χρίσματα και προέκυψε το νέο... φρούτο της μετονομασίας σε.... Κερκυραίων Δήμος, αντί Δήμος Κέρκυρας, εκδηλώνοντας αισθήματα... “Λιστόν”απέναντι και στους Διαπόντιους, για τους οποίους ταυτόχρονα άρχισε να χύνεται μαύρο δάκρυ γιατί δεν έγιναν ξεχωριστός δήμος. Από τη μια δηλαδή η έκφραση “αηδίας” γιατί θα μολύνουν την των Κερκυραίων... καθαρότητα και από την άλλη η ψηφοθηρική εκμετάλλευση.

Επιπλέον, ο αγώνας δρόμου για τα κομματικά χρίσματα ανέδειξε ακόμη περισσότερο απύθμενο αριβισμό προσώπων ή ομάδων σε Δήμο-Περιφέρεια. 

Δήμος-ΠΙΝ χωρίς προγράμματα!
Αντ´ αυτών: Ρατσισμός!

Δεν άργησε να εμφανιστεί και το ρατσιστικό πρόσωπο ως μέσο για κυριαρχία. Ο Κερκυραϊσμός και... λίγος Επτανησιασμός στην κορώνα.

Η παρουσία από τον Ιούνιο των ανατρεπτικών θέσεων από τη ΝΕΑαυτοδιαχειριζόμενηΚΕΡΚΥΡΑ(ΝαΚ) θεωρήθηκε επικίνδυνη για τα συμφέροντα της ελίτ.

Αριβίστες της πολιτικής, της δημοσιογραφικής και της κοινωνικής ελίτ ανέτρεψαν την Κερκυραϊκή και Επτανησιακή εικόνα και την μετέτρεψαν σε βαθιά ρατσιστική. Οι άσπαρτοι από κερκυραϊκό-επτανησιακό πέος κάτοικοι και όσοι κερκυραίοι-επτανήσιοι διαπράττουν το έγκλημα να μην... διανυκτερεύουν στα νησιά, έγιναν στόχοι εκφράζοντας το πλέον φασιστικό και ρατσιστικό πρόσωπο.

Θεωρώντας ότι Κέρκυρα και Επτάνησα αποτελούν αδιαπραγμάτευτη ιδιοκτησία της συνένοχης ελίτ (αυτής δηλαδή που οδήγησε τα Νησιά σε μαρασμό), μοναδικό μέλημα υπήρξε η διαφύλαξη με κάθε μέσο της ιδιοκτησίας και η προστασία αυτής της συνενοχής.

Αυτή η τραγικότητα αποκαλύφθηκε πλήρως με τη συγκρότηση των ευκαιριακών συνδυασμών (κομματικών-ημικομματικών) και κατά την στενή προεκλογική πορεία.Ιδιαίτερα στην ΠΙΝ η κατάσταση δραματοποιήθηκε όταν το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε με δύο ψηφοδέλτια, επίσημο Αρχιπελαγικό  και ανεπίσημο Αναγεννησιακό!

Δήμος και Περιφέρεια εμφανίστηκαν γυμνοί. Τα ψηφοδέλτια ζήτησαν την ψήφο των πολιτών δίχως να παρουσιάσουν πρόγραμμα. Μόνο γενικόλογες διακηρύξεις. Πρακτικές δηλ. ίδιες των κομμάτων που στηρίζονταν ή προέρχονταν με επιδίωξη τη λαϊκή εκμετάλλευση.Και από μεν τα "κομματικά" δεν περίμενε κανείς κάτι ιδιαίτερο. Όμως,από τα εμφανισμένα ως  μη κομματικά, δεν παρουσιάστηκε κανένα στοιχείο που να "νομιμοποιεί" το ανεξάρτητο! (Το θέμα "Ανεξάρτητος Συνδυασμός" θα μας απασχολήσει σε επόμενη  ανάλυση).

Επειδή και τα Περιφερειακά ψηφοδέλτια κυριαρχούνταν Κερκυραϊκά, προεβλήθη μια κερκυραϊκή γύμνια μοναδική. Έδωσαν την εικόνα ότι οι Κερκυραίοι δεν έχουν οράματα ούτε για την Κέρκυρα αλλά πολύ περισσότερο για τα Επτάνησα, υπονομεύοντας έτσι το θεσμό της αυτοδιοίκησης και βέβαια την πολιτιστική, γεωγραφική, ιστορική και κοινωνική επτανησιακή οντότητα.

Αυτήν της τη γύμνια, η συνένοχη Κερκυραϊκή ελίτ, όχι μόνο προσπάθησε να την αποκρύψει ελέγχοντας τα ΜΜΕ και με προπέτασμα τον ρατσισμό αλλά και αποκρύπτοντας ότι μόνο η ΝΕΑαυτοδιαχειριζόμενηΚΕΡΚΥΡΑ(ΝαΚ) κατέθεσε ανατρεπτικό, ολοκληρωμένο, άμεσα υλοποιήσημο Πρόγραμμα για το Δήμο και ( ικανοποιητικό) ο κ. Μπεριάτος για την Περιφέρεια. Δηλαδή οι.... Απόδημοι! (για μια πλήρη εικόνα διευκρινίζεται ότι και η “ΠΟΛΙΤΏΝ ΕΞΟΥΣΊΑ” δημοσίευσε και πρόγραμμα).

Θα περίμενε κανείς ότι η πολιτικοαυτοδιοικητική εμπειρία αλλά και το προβαλλόμενο πάθος για την... επτανησιακή ενότητα θα μετατρέπονταν σε οραματικό πρόγραμμα για Κέρκυρα και Επτάνησα. Όμως, έγιναν οι εκλογές, ανέλαβαν καθήκοντα και ακόμη να μάθουμε τι, πως, που, γιατί, με τι θα το κάμουν. Στο βαθμό που η επιλογή του... αθηνοκεντρικού κράτους είναι η διάλυση της ΠΙΝ, του προσφέρεται κάθε δυνατότητα. Ακόμη και η δήλωση Σαμαρά για κατάργηση του Καλλικράτη, άρα και της ΠΙΝ, αντιμετωπίστηκε με συνολική σιωπή υποταγής-συνενοχής (εκτός από τη καταγγελία της ΝαΚ).

Με βάθος οι παρενέργειες της... ανύπαρκτης Κέρκυρας!

Αυτή η εικόνα της γυμνής, μη ικανής, της ανύπαρκτης Κέρκυρας δε θα έχει επιπτώσεις μόνο στο θεσμό της αυτοδιοίκησης, δε θα υπονομεύσει μακρόχρονα μόνο το Δήμο Κέρκυρας και την ΠΙΝ, αλλά δημιουργεί και πλήθος από κοινωνικές παρενέργειες.

Σημαντικότερη είναι η βαθύτερη και ευρύτερη διάβρωση της συνείδησης, κυρίως στους νέους. Εκατοντάδες νέοι (πολλοί ίσως για πρώτη φορά) είχαν ενεργό ρόλο ως υποψήφιοι. Αυτοί όλοι μπολιάστηκαν με τον ευκαιριασμό, τη βολεψιά, τον εφησυχασμό, τον αριβισμό, τη λογική του άρπα κόλα, του πρόχειρου, του μικρού, του δίχως όραμα, στόχους, προγράμματα, χωρίς την προσπάθεια, την αναζήτηση, τη διεκδίκηση, τη δυσκολία, τη ρήξη με τις εξουσιαστικές δομές, τη μη προβολή κάτι διαφορετικού. 'Εμβολιάστηκαν με το ναρκωτικό του... τωρινού τόπου, δίχως ιστορία, χωρίς ύπαρξη στην ανθρώπινη πορεία και δημιουργία. Τους... περιόρισαν σε μια Κέρκυρα με μια θολή ιστορία-πολιτισμό κάποιων αιώνων, διαγράφοντας τις ιστορικές και μυθικές χιλιετίες. Τους εμφυσήθηκε η ικανότητα απλώς να κάνουν κάποιο ρουσφετάκι, μια εξυπηρετησούλα, να κλείνουν τη λακούβα του χωριού τους αλλά όχι ταυτόχρονα να χαράζουν και οδικούς άξονες, να αντιμετωπίζουν πρόχειρα το σήμερα αλλά και να μη δημιουργούν για το αύριο, να καταριούνται τους άλλους αλλά όχι να αλλάξουν όσα κακά προξενήθηκαν, να πετάνε τα σκουπίδια στου γείτονα αλλά να μην δημιουργούν υποδομές κλίμακας, να αφορίζουν τους ιδιώτες αλλά ο δήμος να μη δημιουργεί, να ικετεύουν βοηθειούλα αλλά όχι να αυτοδυναμούν, να γκρινιάζουν στους κρατικούς γιατί δεν τους κάνει ανάλογους άρχοντες με αυτούς αλλά να μην αγωνίζονται-διεκδικούν-επιβάλλουν, να αναρριχώνται εξουσιάζοντας το λαό και όχι να αναδεικνύονται μέσα από τις δύσκολες-βασανιστικές διαδικασίες των Λαϊκών Συνελεύσεων, των θέσεων και προτάσεων, του διαλόγου, της αντιπαράθεσης, της σύνθεσης, της συναπόφασης.

Εμποτίστηκε βαθύτερα η νεολαία με το ότι αρκεί που είσαι Κερκυραίος (για προεκλογικούς λόγους και Επτανήσιος) , μια και αυτό σε κάνει διαφορετικό από τους άλλους. Δε χρειάζεται να πολυσκέφτεσαι, να προσπαθείς, να συνδυάζεις το μικρό με το μεγάλο. Του είπαν οι ηγετικές ελίτ ότι εσύ είσαι δυνατός, έχεις την έδρα της ΠΙΝ, εξουσιάζεις τους Επτανήσιους και αυτό αρκεί. Το πως όμως θα αναδείξει και στεριώσει την Επτανησιακή Περιφέρεια τον όπλισαν μόνο με αφορισμούς κατά της Κεντρικής Εξουσίας, προς την οποία όμως δίδαξαν την υποταγή αφού διορίστηκαν από αυτήν ή ικέτευαν ή προσδοκούσαν ή απειλούσαν να τους.... διορίσει για να... εκλεγούν. Και κάποιοι, αφού δεν πέτυχαν τον... διορισμό, ξαφνικά φούσκωσαν... αναγέννησιασμό! 

Τελικά δηλητηρίασαν και αποχαύνωσαν κυρίως τη νεολαία με το ότι για την επιτυχία σου αρκεί, εκτός από το να προσκολλάσαι στον ηγέτη που το κόμμα (ή τμήμα του) διορίζει, να δείξεις υποτέλεια προς τον θρησκευτικό ηγέτη, να προβληθείς με υποκλίσεις, χειροφιλήματα, να ικετεύεις την ευλογία και να εμφανιστείς με λαμπάδα στο μπόϊ σου ενώπιον του... Άγιου.

ΑΥΤΉ Η ΔΙΆΒΡΩΣΗ ΘΑ ΈΧΕΙ ΒΑΘΙΈΣ ΕΠΙΠΤΏΣΕΙΣ ΣΕ ΌΛΗ ΑΥΤΉ ΤΗ ΓΕΝΙΆ. ΔΥΣΤΥΧΏΣ, ΚΈΡΚΥΡΑ ΚΑΙ ΕΠΤΆΝΗΣΑ ΟΠΙΣΘΟΔΡΌΜΗΣΑΝ ΑΚΌΜΗ ΠΕΡΙΣΣΌΤΕΡΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΆ.

Θα υπάρξει διόρθωση, μετεκλογικά; 

Αν και υπάρχουν βήματα διαφοροποίησης (είναι θετικό που ο Πρόεδρος του Δημ. Συμβουλίου δήλωσε: “εμείς πιστεύουμε στον Καλλικράτη”) είναι ενωρίς για μετεκλογικές εκτιμήσεις. Ερωτήματα που τίθενται: Τα Δημοτικό και Περιφερειακό Συμβούλια δεν κάμουν βαθιά την αυτοκριτική τους, θα κατανοήσουν όσα διέπραξαν  κατά της αυτοδιοίκησης και της κοινωνίας , θα αποφασίσουν να βγουν από την αρνητική προεκλογική πρακτική τους που δεν είχε σχέση με το θεσμό της αυτοδιοίκησης, την Κέρκυρα και τα Επτάνησα, με τα συμφέροντα του λαού;

Η ΝΕΑαυτοδιαχειριζόμενηΚΕΡΚΥΡΑ(ΝαΚ) (που τελικά δεν κατέθεσε το ψηφοδέλτιο) απέφυγε προεκλογικά να ασκήσει γενική ή ειδική κριτική. Όμως τώρα, με ψυχραιμία, καταθέτει αυτούς τους προβληματισμούς και θα συνεχίσει με ειδικές αναφορές.

Ο κίνδυνος να υπονομευτεί ο Καλλικράτης είναι έντονα παρόν. Η ΝΔ το δήλωσε (και είναι φυσικό!), το ΠΑΣΟΚ μας έχει συνηθίσει σε πρακτικές να υπονομεύει ό,τι φιλολαϊκό “αναγκάζεται” να δημιουργεί, η δε ηγεσία της αριστερής ελίτ συνοδοιπορεί!

Τα λαϊκά κινήματα, οι πραγματικές αυτόνομες δυνάμεις, η αριστερά που ανατρέπει δημιουργώντας, οφείλουν να διαφυλάξουν, διευρύνουν και αναδείξουν αυτήν τη μικρή κατάκτηση στην αυτοδιοίκηση. Να την μετατρέψουν σε ένα ακόμη βήμα εμπρός στους ιστορικούς, μπρος-πίσω, βηματισμούς που κάνουν οι λαοί, η ανθρωπότητα για υπονόμευση της παγκόσμιας και εθνικής ΔΕΞΙΑΣ εξουσίας.

                                ΝΕΑαυτοδιαχειριζόμενηΚΕΡΚΥΡΑ(ΝαΚ)    

                                                 Ζωχιός Γιάννης