Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

ΔΥΟ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΤΑΘΜΑ;


Τελικά ποιά είναι εκείνη η «κόκκινη γραμμή» ενός ανθρώπου που τον κάνει να διαχωρίζει τη θέση του, από εκείνη του συνόλου που ανήκε ως εκείνη τη στιγμή? Ποια η ελευθερία στη δημοκρατία που ζούμε ή καλύτερα στην κομματική δημοκρατία που ζούμε? Ποιές οι διαφορές ανάμεσα στην απομάκρυνση του Σ. Χατζηγάκη και εκείνη του Π. Καμμένου? Γιατί όλη αυτή η ...
...«ιδεολογική» αντιπαράθεση στη ΝΔ σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για τον τόπο?

Πολλοί από τους βουλευτές της ΝΔ…
που ανήκουν στο λεγόμενο «μεσαίο» χώρο διαφωνούν με τη μη διαγραφή του Π. Καμμένου από την παράταξη. Πόσο λάθος μπορεί να θεωρηθεί αυτό από την πλευρά του Α. Σαμαρά? Η αλήθεια πάντως είναι πως οι δύο περιπτώσεις παρουσιάζουν μια σημαντική διαφορά…

Ο κ. Χατζηγάκης μιλώντας για «ακροδεξιούς» μέσα στη ΝΔ υπό την ανοχή του Προέδρου της, επί της ουσίας έθεσε τον εαυτό του εκτός κόμματος. Διαχωρίζοντας τις δικές του πολιτικές θέσεις και τα δικά του ιδεολογικά όρια που προφανώς δεν βρίσκονται σε συμφωνία, κατά τη γνώμη του, με την παράταξη που υπηρετούσε μέχρι τώρα.

Από την άλλη ο Π. Καμμένος δεν εξέφρασε ποτέ ιδεολογικές διαφορές σε σχέση με την ΝΔ. Παρά μόνο διαφώνησε ως προς μια πολιτική που ακολούθησε ο πρόεδρος της. Και για αυτό το λόγο βρέθηκε απλά εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας, αλλά όχι εκτός κόμματος...

Αν δει κανείς σφαιρικά και τις δυο περιπτώσεις και τις εξετάσει αντικειμενικά, θα διαπιστώσει πως η διαφορετική αντιμετώπιση των δύο βουλευτών είναι αρκετά λογική. Διότι το να διαφωνεί κανείς με τα ιδεολογικά όρια μιας παράταξης, και να αποκαλεί ακροδεξιούς όσους δε συμφωνούν μαζί του, στην ουσία επιδεικνύει πως αυτή η παράταξη δεν τον εκφράζει.

Από την άλλη το να διαφωνεί κάποιος βουλευτής με την πολιτική που ακολουθεί η παράταξη του, αλλά όχι με την ιδεολογία της παράταξης, δε σημαίνει πως πρέπει να απομακρύνεται από αυτή.

Θα μου πείτε... Ποια η χρησιμότητα αυτής της ανάλυσης? Πολύ απλά, κάποια στιγμή θα πρέπει να διαχωρίζουμε όλοι κάποιες καταστάσεις. Πρέπει δώσουμε να δώσουμε να καταλάβουν (σε αυτούς που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης σε μια κυβέρνηση «μια από τα ίδια») πως οι κομματικές γραμμές πλέον έχουν πεθάνει. Και πολύ σύντομα ο καθένας τους θα κριθεί από τις πράξεις και τις επιλογές του.

Ο λαός πλέον δε μπορεί να υποστηρίζει με γνώμονα ένα κόμμα, αλλά με γνώμονα τις πράξεις. Καλά θα κάνουν λοιπόν αυτοί που λένε πως θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα σε λίγους μήνες, αντί να αποπροσανατολίζουν τον κόσμο με «ιδεολογήματα», να βρούνε λύσεις. Σοβαρές...

Αν και δεν πείθουν μέχρι στιγμής...

Εξάλλου όλοι ξέρουμε λίγο πολύ ότι ο κ. Σαμαράς πολύ θα ήθελε να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτή την κυβέρνηση «μια από τα ίδια», αλλά... Δε μπορεί...
 Πηγή: www.trelokouneli.gr