Ο "ΕΞΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ" ΚΑΙ Η "ΣΠΑΤΑΛΗ" ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Οι επιπτώσεις της ολοένα αυξανόμενης λιτότητας και των περικοπών στο δημόσιο σύστημα υγείας της χώρας αποτελούν πια άμεση απειλή για τη ζωή των ασθενών στα νοσοκομεία, ενώ είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγήσουν  στην πτώση του προσδόκιμου ζωής.

Αυτή τη φορά οι διαπιστώσεις ήρθαν από τους ίδιους τους θύτες των ακρωτηριασμένων κοινωνικών παροχών στην Ελλάδα: Τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), η οποία επιβάλει στα κράτη - μέλη ένα ελάχιστο πακέτο παροχών στην Υγεία, στην Πρόνοια και το Φάρμακο, με στόχο τη μείωση του «εργατικού κόστους» για να διευκολυνθεί η ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων. Έχει επιβάλει ένα πακέτο σαν κι αυτό που προβλέπεται από τον ενιαίο κανονισμό παροχών του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), που λειτούργησε από τις αρχές του περασμένου χρόνου.

Στις 5/12/2012 είδαν το φως της δημοσιότητας δηλώσεις των Μαρκ Σπρένγκερ, διευθυντή του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC), και Ρομπέρτο Μπερτολίνι, εκπροσώπου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) στην ΕΕ, που μεταξύ των άλλων ανέφεραν:

• «Με σαφώς λιγότερους γιατρούς και νοσηλευτές να φροντίζουν περισσότερους ασθενείς και με τα νοσοκομεία να ξεμένουν από χρήματα για προμήθειες, κινδυνεύει ακόμη και η στοιχειώδης υγιεινή».
• «Η απειλή της αύξησης των ανθεκτικών στα φάρμακα λοιμώξεων είναι ορατή. Αν μία νοσηλεύτρια πρέπει να δει 10 αντί 5 ασθενείς, χωρίς γάντια μιας χρήσεως, είναι βέβαιο ότι οι μολύνσεις θα αυξηθούν ταχύτατα».

Πώς όμως, ολοκλήρωσαν τις «επισημάνσεις» τους οι αξιωματούχοι της ΕΕ; Συμβουλεύοντας τις χώρες «να είναι πολύ προσεκτικές όταν επιλέγουν τι θα κόψουν και τι θα κρατήσουν», δηλαδή καλώντας σε συνέχιση των περικοπών, απλά με …προσοχή!! Τα παραπάνω είναι μια κυνική αποδοχή για το ότι δεν ενδιαφέρονται για την υγεία του λαού και απλά τους ενδιαφέρει κάποιοι να μείνουν ζωντανοί απλά για να …δουλεύουν.

Να λοιπόν πώς διαμορφώνεται η κατάσταση σήμερα στο χώρο των δημόσιων νοσοκομείων και του φαρμάκου, επειδή η ελληνική κυβέρνηση περικόπτει σχεδιασμένα τις δημόσιες υπηρεσίες και δαπάνες, εγκαταλείποντας τους εργαζόμενους στην τύχη τους και αναγκάζοντας τους να διπλοπληρώνουν ότι είναι αναγκαίο για την υγεία τους:

-- Συνολικά η φαρμακευτική δαπάνη των ασφαλιστικών ταμείων παρουσίασε την εξής εξέλιξη: 2009 5,9 δισ., 2010 4,3 δισ., 2011 3,8 δισ. και 2012 3,2 δισ. ευρώ, στόχος είναι να περιοριστεί στα  2,88 δισ. σε ετήσια βάση.

-- Οι λειτουργικές δαπάνες των νοσοκομείων είχαν την παρακάτω εξέλιξη: 2009 2,9 δισ. ευρώ, 2010 2,6 δισ., 2011 2,4 δισ. και 2012 2,2 δισ.

Τα αποτελέσματα, που διαπιστώνουν τώρα οι αξιωματούχοι της ΕΕ, άρχισαν να εκδηλώνονται με δραματικό τρόπο: Να μην υπάρχουν υλικά, όπως γάζες και οινόπνευμα, ή άλλα υλικά ακόμα και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Αναβάλλονται τακτικά χειρουργεία ή οι ασθενείς υποχρεώνονται να αγοράζουν με δικά τους χρήματα υλικά, όπως επιδέσμους για αλλαγές σε αντικαρκινικά νοσοκομεία.

Ένα ακόμα στοιχείο είναι ότι σε σύγκριση με το 2005 το νοσηλευτικό προσωπικό μειώθηκε κατά 13.703 άτομα ή 31,6%.Δηλαδή άδειασε μία στις τρεις θέσεις των υπηρετούντων νοσηλευτών. Τα επίπεδα στελέχωσης παραπέμπουν σε εκείνα της δεκαετίας του 1990 (!) ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός των νοσηλευτικών κλινών από τότε έως σήμερα έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 35%.

Οι αντιλαϊκές ανατροπές στα δημόσια νοσοκομεία σε συνδυασμό με την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η Πρωτοβάθμια Φροντίδα οδήγησαν 6 στους 10 ασφαλισμένους αυτής της χώρας να μην έχουν καμιά φροντίδα στην πρόληψη και να μην μπορούν να βρίσκουν περίθαλψη την ώρα της ανάγκης.

Το επίπεδο υγείας του λαού επιδεινώθηκε δραματικά με την οικονομική κρίση, με χιλιάδες άνεργους και κατεστραμμένους αυτοαπασχολούμενους να χάνουν την υγειονομική κάλυψη και να αδυνατούν να πληρώσουν ακόμα και τα βασικά φάρμακά τους με αποτέλεσμα  να κινδυνεύουν. Ας μην μιλήσουμε καν για την πρόληψη! Το 2012 καταγράφηκε αύξηση των νέων κρουσμάτων ΕΪΤΖ κατά 50%. Επανεμφανίστηκαν, για πρώτη φορά μετά το 1974, κρούσματα ελονοσίας ως αποτέλεσμα των περικοπών των ψεκασμών, ενώ διπλασιάστηκαν τα περιστατικά κατάθλιψης. Όλα αυτά, εξελίσσονται σε μια εποχή που η ιατρική επιστήμη έχει προχωρήσει σε τεράστιο βαθμό.

Αυτά και άλλα πολλά,  προσπαθούν να μας πείσουν ότι γίνονται για να καταπολεμηθεί η «σπατάλη» αλλά και στο όνομα της «ορθολογικής ανάπτυξης».

Τελικά, είναι «σπατάλη» οι λαϊκές οικογένειες να βρίσκουν έγκαιρα και δωρεάν το γιατρό που χρειάζονται στην περιοχή που μένουν; Να μπορούν να κάνουν πλήρεις και δωρεάν εργαστηριακές εξετάσεις; Να υπάρχουν δημόσιες υπηρεσίες πρόληψης; Να προμηθεύονται όλα τα φάρμακα χωρίς να πληρώνουν; Είναι «ορθολογική ανάπτυξη» η πληρωμή των 5€ για μια ιατρική εξέταση το πρωί, για τα απογευματινά ιατρεία μέχρι 90 € ενώ το 2014 για κάθε εισαγωγή στο νοσοκομείο θα πληρώνουμε 25€; Η  πληρωμή χαρατσιού 15% για εξετάσεις στα ιδιωτικά εργαστήρια, και ολόκληρου του ποσού για μια σειρά εξετάσεις που δεν καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ, ανάπτυξη είναι και αυτό; Είναι «νοικοκύρεμα» να συγχωνεύονται και να κλείνουν μερικά από τα ελάχιστα Κέντρα Υγείας, τα εργαστήρια ή και τα πολυϊατρεία του ΙΚΑ; Να καταργούνται κρεβάτια, κλινικές, ειδικές μονάδες ή και ολόκληρα δημόσια νοσοκομεία, τα οποία παρέχουν και υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και να αυξάνονται οι λίστες αναμονής για ένα ραντεβού; Είναι ολοφάνερο πια ότι τα επιχειρήματα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις για να προετοιμάσουν το έδαφος γι αυτά που βιώνουμε σήμερα. Εδώ, μπαίνει ένα ερώτημα: Γιατί παίρνονται αυτά τα μέτρα; Η απάντηση είναι ότι τα μέτρα στοχεύουν στο να εξασφαλιστεί η διατήρηση και η αύξηση αν είναι δυνατόν, της κερδοφορίας των μονοπωλίων και κατά την περίοδο της κρίσης αλλά και όταν αυτή τελειώσει. Για να γίνει ακόμη μεγαλύτερο το κέρδος πρέπει να ανέβει ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων όχι μόνο με τη μείωση του μισθού και του μεροκάματου, αλλά και με τη μείωση της χρηματοδότησης της Παιδείας, της Υγείας, της Πρόνοιας. Στόχος τους είναι επίσης να απελευθερωθεί η αγορά και στον τομέα της Υγείας, έτσι ώστε να πέσουν τα όποια εμπόδια υπήρχαν στη διείσδυση των επιχειρηματικών ομίλων στον τομέα της Υγείας. Όλα αυτά, ας μην ξεχνάμε, υποτίθεται ότι γίνονται για την ανάπτυξη και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας. Αν κάποιος γυρίσει προς το παρελθόν θα δει ότι όλα αυτά τα απάνθρωπα μετρά που αποφασίζονται σήμερα   δεν είναι παρθενογένεση ή απόρροια της κρίσης. Είναι ολοφάνερο, παρότι οι κατά καιρούς κυβερνήσεις και τα παπαγαλάκια τους προσπαθούν με κάθε τρόπο να το κρύψουν, ότι η αιτία δεν είναι η κρίση, αλλά η κρίση τους διευκολύνει να εφαρμόσουν τα προαποφασισμένα μέτρα πιο γρήγορα. Ας σημειώσουμε τέλος ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές είχαν πραγματοποιηθεί και πραγματοποιούνται και σε μία σειρά χώρων της Ευρώπης, χωρίς να υπάρχει ούτε κρίση ούτε τρόικα. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να αντιστοιχίσουν τις διεκδικήσεις τους με τις σύγχρονες ανάγκες και τις τεράστιες δυνατότητες που δημιουργεί η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνικής, η ύπαρξη ενός ικανού αριθμού εξειδικευμένου υγειονομικού προσωπικού και άλλου που μπορεί να εκπαιδευθεί. Βάγια Μαρία Ιατρός Μέλος της ΝΕ Κέρκυρας του ΚΚΕ