Το επίπεδο ψωμί με
την ελάχιστη ψίχα, την τραγανή κόρα και το ξεχωριστό σουσαμένιο άρωμα
Η λαγάνα, το επίπεδο ψωμί με την ελάχιστη ψίχα, την τραγανή
κόρα και το ξεχωριστό σουσαμένιο άρωμα, αποτελεί κλασική επιλογή ανάμεσα
στα εδέσματα της Καθαράς Δευτέρας, με τη γεύση της να στιγματίζει τη
μέρα, σηματοδοτώντας την έναρξη της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής.
Πρόκειται όπως αναφέρει το olivemagazine, για άζυμο άρτο ή αλλιώς για
ψωμί που παρασκευάζεται παραδοσιακά χωρίς προζύμι, ενώ το όνομά της
προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό "λάγανον", που ήταν μια πλακωτή ζύμη
από αλεύρι και νερό.
Τόσο η ιστορία της όσο και η
παράδοση που επιβάλει την παρουσία της στο τραπέζι αυτής της μέρας είναι
τόσο παλιές που χάνονται στους αιώνες. Η λαγάνα, λοιπόν, αναφέρεται ως
έδεσμα σε πολλά κείμενα της αρχαιότητας, όπως τις Εκκλησιάζουσες του
Αριστοφάνη, όπου συναντάμε τη φράση "λαγάνα πέττετται" που σημαίνει
"λαγάνες γίνονται". Ωστόσο, η σύνδεσή αυτού του ψωμιού με τη νηστεία
συνδέεται κατά πάσα πιθανότητα με το γεγονός ότι τέτοιο άζυμο άρτο
κατανάλωναν οι Ισραηλίτες κατά τη "έξοδό" τους από την Αίγυπτο. Από τότε
και μέχρι τη στιγμή που ο Χριστός ευλόγησε τον ένζυμο άρτο, επιβαλλόταν
η κατανάλωση του άζυμου άρτου κατά τη διάρκεια του Πάσχα.
Σήμερα
βέβαια την καταναλώνουμε κυρίως κατά την πρώτη μέρα της νηστείας, γι'
αυτό και πολλές συνταγές για λαγάνα δεν περιλαμβάνουν ούτε λάδι. Την
Καθαρά Δευτέρα, λοιπόν, οι αρτοποιοί δουλεύουν πυρετωδώς για να
ετοιμάσουν το νόστιμο αυτό ψωμάκι, που ταιριάζει πολύ με τα υπόλοιπα
νηστίσιμα εδέσματα και ειδικά με την ταραμοσαλάτα, το ταχίνι και τον
χαλβά.
Με τη ζύμη της λαγάνας φτιάχνεται η φιγούρα
της κυρά-Σαρακοστής ή αλλιώς η γυναικεία μορφή με τα σταυρωμένα σε
προσευχή χέρια και τα 7 πόδια, όσα είναι και τα Σάββατα της Σαρακοστής.
Παραδοσιακά φτιάχνεται στην αρχή της νηστείας και χρησιμοποιείται για να
μετριέται ο χρόνος που απομένει μέχρι το Πάσχα, μιας και κάθε Σάββατο
της κόβουμε και από ένα πόδι, με το τελευταίο να κόβεται το Μεγάλο
Σάββατο.
Πηγή: seleo.gr
