Διαβάζω τις τελευταίες μέρες έναν καταιγισμό δημοσιευμάτων για τον Κώστα Καραμανλή. Ιστορίες από την κυβερνητική του θητεία, αποκαλύψεις που φέρεται ότι κάνει σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με βουλευτές και δημοσιογράφους, σχόλια που μαθαίνουμε ότι διατυπώνει για θέματα της επικαιρότητας. Ενημερωνόμαστε από κάποιους καλοθελητές πότε ότι είναι «ενοχλημένος» με την...
... ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και πότε ότι είναι «ενθουσιασμένος».
Κυκλοφορούν πολυσέλιδα ρεπορτάζ που προκύπτουν- ή υποτίθεται πώς προκύπτουν- από συνομιλίες μαζί του και βιβλία με περιστατικά που έλαβαν χώρα- ή υποτίθεται ότι έλαβαν χώρα- την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Βλέπουν το φως της δημοσιότητας ακόμα και σενάρια για απόπειρες δολοφονίας και απαγωγές. Πόσα και ποια από αυτά ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και ποια αποτελούν προϊόντα αχαλίνωτης φαντασίας δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε.
Το βέβαιο είναι πώς ο πρώην πρωθυπουργός τα παρακολουθεί όχι μόνο χωρίς να παρεμβαίνει αλλά δείχνοντας ότι μάλλον δεν ενοχλείται από αυτή τη δημοσιότητα. Που και που κάποιοι από τους ανθρώπους που θεωρούνται συνομιλητές του μας λένε ότι " ο Κώστας Καραμανλής θα μιλήσει όταν ο ίδιος κρίνει." Τέτοιες σοφίες!
Πάνω από δύο χρόνια τώρα ο κ. Καραμανλής έχει επιλέξει να παραμείνει σιωπηλός. Όπως είχε κάνει κι θείος του, ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας όταν το 1985 αποσύρθηκε στην Πολιτεία μετά την πρώτη του θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας η οποία έληξε με περιπετειώδη τρόπο. Ίσως αυτή η στάση να αποτελεί και τον δικό του οδηγό.
Τώρα όμως που βρισκόμαστε σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για την χώρα, ο πρώην πρωθυπουργός δεν μπορεί να συνεχίζει να παραμένει σιωπηλός. Οφείλει να μιλήσει για όλα αυτά που του καταμαρτυρούν, για όλα αυτά που του «χρεώνουν» και σχετίζονται με την πορεία της χώρας την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Έχει χρέος όμως και να τοποθετηθεί και για όσα έρχονται. Και έρχονται πολλά.
Διετέλεσε ο μακροβιότερος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός της χώρας επί πέντε και πλέον χρόνια. Όσο επιτρέπει να ακούγονται αυτά τα οποία ακούγονται για τον ίδιο δεν αφορούν μόνο αυτόν αλλά και την παράταξη της οποίας ηγήθηκε επί μακρόν. Εκτός αν πράγματι δεν τον ενδιαφέρει ούτε η υστεροφημία του ούτε η παράταξη του. Αλλά, προσωπικά μου είναι δύσκολο να πιστέψω και το ένα και το άλλο.
Το βέβαιο είναι πώς ο πρώην πρωθυπουργός τα παρακολουθεί όχι μόνο χωρίς να παρεμβαίνει αλλά δείχνοντας ότι μάλλον δεν ενοχλείται από αυτή τη δημοσιότητα. Που και που κάποιοι από τους ανθρώπους που θεωρούνται συνομιλητές του μας λένε ότι " ο Κώστας Καραμανλής θα μιλήσει όταν ο ίδιος κρίνει." Τέτοιες σοφίες!
Πάνω από δύο χρόνια τώρα ο κ. Καραμανλής έχει επιλέξει να παραμείνει σιωπηλός. Όπως είχε κάνει κι θείος του, ο ιδρυτής της Νέας Δημοκρατίας όταν το 1985 αποσύρθηκε στην Πολιτεία μετά την πρώτη του θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας η οποία έληξε με περιπετειώδη τρόπο. Ίσως αυτή η στάση να αποτελεί και τον δικό του οδηγό.
Τώρα όμως που βρισκόμαστε σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για την χώρα, ο πρώην πρωθυπουργός δεν μπορεί να συνεχίζει να παραμένει σιωπηλός. Οφείλει να μιλήσει για όλα αυτά που του καταμαρτυρούν, για όλα αυτά που του «χρεώνουν» και σχετίζονται με την πορεία της χώρας την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Έχει χρέος όμως και να τοποθετηθεί και για όσα έρχονται. Και έρχονται πολλά.
Διετέλεσε ο μακροβιότερος αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και πρωθυπουργός της χώρας επί πέντε και πλέον χρόνια. Όσο επιτρέπει να ακούγονται αυτά τα οποία ακούγονται για τον ίδιο δεν αφορούν μόνο αυτόν αλλά και την παράταξη της οποίας ηγήθηκε επί μακρόν. Εκτός αν πράγματι δεν τον ενδιαφέρει ούτε η υστεροφημία του ούτε η παράταξη του. Αλλά, προσωπικά μου είναι δύσκολο να πιστέψω και το ένα και το άλλο.
