ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ....

         Της Τζένης Σκέμπρη ,ξενοδοχοϋπάλληλου, μέλους της Τομεακής Επιτροπής Κέρκυρας του ΚΚΕ 

   

   Εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκές οικογένειες, στερούνται και φέτος τις καλοκαιρινές διακοπές. Η ανεργία, η δραστική μείωση μισθών και συντάξεων, τα λουκέτα στα μικρομάγαζα, η κατακόρυφη πτώση των εισοδημάτων των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, μαζί με την πολύμορφη φοροληστεία έχουν μετατρέψει σε είδος πολυτελείας αυτή τη βασική ανάγκη. Έρευνες τονίζουν ότι όλο και περισσότεροι Έλληνες δε θα κάνουν καθόλου διακοπές, ή θα περιοριστούν σε ελάχιστες μέρες ανάπαυλας, ή θα καταφύγουν σε χωριά, ως φιλοξενούμενοι για να περιορίσουν τα έξοδα. Τα έξοδα αναψυχής απαγορεύουν στον...

... εργάτη, το νέο ,το συνταξιούχο, τον άνεργο, τη λαϊκή οικογένεια να κάνει διακοπές.

    Το κόστος μεταφοράς, με κάθε μέσο, έχει αυξηθεί κατακόρυφα με συνεχείς ανατιμήσεις σε εισιτήρια και καύσιμα. Μια διαδρομή με ΙΧ από Αττική προς έναν τουριστικό προορισμό με επιστροφή, με κατανάλωση 50 λίτρα βενζίνης και ενδεικτική τιμή στα 1,68 ευρώ το λίτρο, ανέρχεται στα 84 ευρώ. Καθώς οι τιμές των καυσίμων, που βρίσκονται στα χέρια των μονοπωλίων, όλο και αυξάνονται. Αν προσθέσουμε και τα διόδια που ξεκινούν με 5,6 ευρώ αν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει κανείς την «Αττική Οδό» και συνεχίζονται: διόδια στη γέφυρα του Ρίο, στον Ισθμό, στην Εγνατία κτλ. Τουλάχιστον 20 ευρώ χρειάζεται κανείς για διόδια, που πηγαίνουν κατευθείαν στις τσέπες των μεγαλοεργολάβων, που τα εκμεταλλεύονται. Αν χρειάζεται να χρησιμοποιήσει κανείς και φέρυ-μπωτ τα έξοδα αυξάνονται από 5 ως 10 ευρώ για τους επιβάτες, και 30 ως 50 ευρώ για το αυτοκίνητο. Οι αυξήσεις των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων είναι φωτιά, ενώ προκλητικές είναι οι φοροαπαλλαγές στα καύσιμα των πλοίων και στα εισοδήματα των εφοπλιστών. Την ώρα που οι ναυτεργάτες με τα σωματεία τους ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ καταγγέλλουν  ότι ναυτιλιακές εταιρείες οφείλουν δεδουλευμένες αποδοχές σε πολλούς ναυτεργάτες καθώς και σε εργαζόμενους των γραφείων τους. Φτάνει λοιπόν να στοιχίζει στην τετραμελή οικογένεια μόνο η μετακίνηση τους από 204 ως 284 ευρώ. Χώρια το κόστος για τις μετακινήσεις στην περιοχή που επισκέπτονται.

    Και βέβαια μια μέση οικογένεια με δυο παιδιά θα πρέπει και κάπου να μείνει. Μέχρι πρόπερσι υπήρχε ο Οργανισμός Εργατικής Εστίας (ΟΕΕ) που έστω και με τις κουτσουρεμένες παροχές έδινε μια διέξοδο. Η ύπαρξη και λειτουργία του ΟΕΕ ήταν μια ιστορική κατάκτηση των εργαζομένων και έδινε μιαν ανακούφιση σε αρκετές λαϊκές οικογένειες. Δυο χρόνια τώρα που ο ΟΕΕ καταργήθηκε πάνω από 500.000 δικαιούχοι ετησίως στερούνται αυτό το 7ήμερο διακοπών που επιχορηγούσε ο Οργανισμός, ενώ αντίστοιχα χάθηκαν τα έσοδα από 3.500.000 διανυκτερεύσεις  για τα μικρά οικογενειακά ξενοδοχεία, που φιλοξενούσαν τους δικαιούχους. Οι τιμές για ένα κατάλυμα (στούντιο ή διαμέρισμα που να βολεύονται τέσσερα άτομα ) σε περιοχές όχι πολύ ακριβές και όχι τους μήνες αιχμής Ιούλιο-Αύγουστο, κυμαίνονται στα 50-60 ευρώ τη διανυκτέρευση. Συν 200 ευρώ έξοδα για σίτιση (απαραίτητα για μια οικογένεια)Με κόστος διαμονής 700, περνάμε συνολικά τα 1.000 ευρώ στο δεκαήμερο. Ακόμα ακριβότερη έρχεται η διαμονή σε κάποιο ξενοδοχείο. Διαφημίζονται πακέτα για δίκλινο δωμάτιο με πρωινό: 510 ευρώ για 6 διανυκτερεύσεις, 772 ευρώ για το ίδιο χρονικό διάστημα και οι τιμές ανεβαίνουν ανάλογα με την κατηγορία του ξενοδοχείου. Φτάνουν λοιπόν οι ξενοδόχοι να εισπράττουν  από 6 διανυκτερεύσεις σε ένα δωμάτιο (από τα 100, 200 ή 300 της μονάδας), το μισθό που δίνουν σε μια καμαριέρα για ένα μήνα εξαντλητικής δουλειάς που σε συνθήκες γαλέρας καθαρίζει 25 και 30 δωμάτια καθημερινά και δουλεύει μέχρι λιποθυμίας.  Χαρακτηριστικά, όσα ανέδειξε αρχές Ιούλη το ΚΚΕ, με Ερώτηση στη Βουλή, για τα τις συνθήκες δουλειάς των ξενοδοχοϋπαλλήλων στα μεγάλα ξενοδοχεία και στους ξενοδοχειακούς ομίλους.    

   Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, σε κάθε ευκαιρία τονίζουν ότι είναι αδιαπραγμάτευτο  δικαίωμα των εργαζομένων, των νέων και των οικογενειών τους, ο τουρισμός, οι διακοπές, η ανάπαυση, η προαγωγή της υγείας τους, η αναψυχή. Στα πλαίσια του καπιταλισμού όμως είναι αδύνατον να εξασφαλιστεί το δικαίωμα σε φθηνές διακοπές. Η τουριστική ανάπτυξη στον καπιταλισμό προσανατολίζεται σχεδόν αποκλειστικά στην ξένη τουριστική κίνηση γιατί έτσι μπορούν να εξασφαλίσουν την κερδοφορία τους τα ξένα τουριστικά μονοπώλια, και οι επιχειρηματικοί όμιλοι που λυμαίνονται τον τουρισμό. Η άναρχη ανάπτυξη, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η κατασπατάληση πόρων, η εξαθλίωση των εργαζομένων που πρέπει να δουλεύουν όλο και περισσότερο και να πληρώνονται όλο και λιγότερο, είναι ο τρόπος με τον οποίο τα τουριστικά μονοπώλια εξασφαλίζουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους. Ένας ακόμη τρόπος για την αύξηση των κερδών τους είναι το σύστημα «all inclusive» με το οποίο οι τουρίστες προπληρώνουν όλα τα έξοδά τους (εισιτήρια, διαμονή, φαγητό, διασκέδαση). Εξασφαλίζονται έτσι για τον τουριστικό πράκτορα, μεγαλύτερη προμήθεια και για τον μεγαλοξενοδόχο, εγγυημένα έσοδα. Ο επισκέπτης όμως είναι αιχμάλωτός τους και δεν μπορεί να πάει σε μια οικογενειακή ταβέρνα, σε μια καφετέρια ή όπου αλλού επιθυμεί, αφού έχει προπληρώσει στο ξενοδοχείο. Τα τουριστικά έσοδα μαζεύονται έτσι σε όλο και λιγότερους τουριστικούς ομίλους, τη στιγμή που οι αυτοαπασχολούμενοι ιδιοκτήτες επισιτιστικών καταστημάτων υποφέρουν. Οι διακοπές πρέπει να αντιμετωπίζονται ως λαϊκή ανάγκη και δικαίωμα όλου του εργαζόμενου λαού και πρέπει να αποτελούν κρίκο ενιαίας πάλης των εργαζομένων, των αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών. Για:

·        Εξασφάλιση μισθών που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας, εξασφάλιση της μηνιάτικης ετήσιας άδειας και επαναφορά του 14ου μισθού για τις διακοπές.

·        Εξασφάλιση Κοινωνικού Τουρισμού για όλους τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους.

·        Δημόσιες δωρεάν παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά.

·        Δωρεάν εκπαιδευτικές εκδρομές και περιηγήσεις για μαθητές και φοιτητές.

·        Δωρεάν διακοπές για άνεργους, συνταξιούχους και φτωχούς αγρότες.

·        Δημόσιους δωρεάν οργανωμένους χώρους αναψυχής με ειδικό εξοπλισμό, υποδομές και εκπαιδευμένο προσωπικό για τα ΑμεΑ.

·        Κατάργηση του «all inclusive»

·        Ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές.

·        Κατάργηση των διοδίων.

·        Προστασία και ανάδειξη του φυσικού και ιστορικού περιβάλλοντος

·        Μέτωπο κατά των ιδιωτικοποιήσεων, νησιών, παραλιών και δασών.

    Αλλά ο ελεύθερος χρόνος, η  αναψυχή και ο τουρισμός, ως κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλο τον εργαζόμενο λαό, μόνο σε συνθήκες λαϊκής εξουσίας και οικονομίας μπορεί να εξασφαλιστεί. Μόνο στα πλαίσια των σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής είναι δυνατό να λυθεί προς όφελος του λαού το ζήτημα της ισόρροπης ανάπτυξης του τουρισμού συνδυασμένα με την ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δυνάμεων και με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος. Γιατί θα γίνουν λαϊκή - κοινωνική περιουσία, γη, δάση, αιγιαλοί, δρόμοι, λιμάνια, σιδηροδρομικά δίκτυα, ναυσιπλοΐα, αεροδρόμια, ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, ενώ θα εξασφαλιστεί δουλειά σε όλους και ελεύθερος χρόνος. Μόνο με την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής θα εξασφαλιστούν ο ελεύθερος χρόνος και ο οργανωμένος κοινωνικός τουρισμός, θα εξαλειφθεί η αναρχία της καπιταλιστικής παραγωγής. Η πείρα από τα σοσιαλιστικά κράτη είναι πολύτιμη καθώς εκεί οι διακοπές αποτελούσαν λαϊκό δικαίωμα, και τις απολάμβαναν όλοι ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες τους (παιδικές κατασκηνώσεις, παραθεριστικοί οικισμοί σε λίμνες, βουνά και παραλίες, σανατόρια, εκπαιδευτικές εκδρομές, περιηγήσεις κτλ.).

     Για μια τέτοια ζωή αξίζει ν’ αγωνιστούμε εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, άνεργοι, γυναίκες, νέοι, συνταξιούχοι, όλος ο λαός που υποφέρει.