Σάββατο 19 Απριλίου 2014

ΚΕΡΚΥΡΑ:OI "ΚΑΝΑΤΕΣ", ΤΟ "ΜΑΣΤΕΛΟ"....

…οι "Μπάντες", οι "Λιτανείες" και η Ανάσταση!


Το Πάσχα στο νησί των Φαιάκων είναι από τα πιο γνωστά της Ελλάδας και αποτελεί έναν από τους πρώτους προορισμούς του εγχώριου τουρισμού.








Πιο αναλυτικά, τη Μ. Παρασκευή στις 4μ.μ. ξεκινά από την εκκλησία του Αγίου
 Γεωργίου στο Παλαιό Φρούριο, ο Επιβλητικός Επιτάφιος. Μέχρι της 9.30 το βράδυ, κάθε εκκλησία βγάζει στο κέντρο της πόλης το δικό της Επιτάφιο με απαραίτητα τη συνοδεία μπάντας της κάθε ενορίας, τις χορωδίες και τους πιστούς.
ελευταίος όλων βγαίνει ο μεγαλοπρεπέστατος  Επιτάφιος της Μητρόπολης, ενώ  στις 9 το πρωί γίνεται η περιφορά του Επιταφίου της Εκκλησίας  του Αγίου Σπυρίδωνα, προστάτη των  Κερκυραίων. Επειδή το 1574 οι Βενετσιάνοι  απαγόρευσαν στους ορθοδόξους την περιφορά του τη Μ. Παρασκευή, από τότε οι Κερκυραίοι πραγματοποιούν την περιφορά μαζί με το Σεπτό Σκήνωμα του Αγίου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ειδικά για εκείνη την ημέρα το χρώμα στα φαναράκια που κοσμούν την πλατεία Λιστόν, γίνεται μοβ ως ένδειξη πένθους.  
 

 

Πρόκειται για  την πιο παλιά και την πιο  κατανυκτική Λιτανεία που 
πραγματοποιείται σε ανάμνηση του θαύματος του Αγίου, που έσωσε τον κερκυραϊκό λαό  από την σιτοδεία. Στην εν λόγω περιφορά εμπρός πηγαίνει ο Άγιος που έχει θέση χοροστατούντος Επισκόπου και ακολουθεί ο Επιτάφιος. Μετά το τέλος της λιτανείας, ο Άγιος θα παραμείνει στη θύρα του, μέχρι την Τρίτη του Πάσχα ανοιχτός στους πιστούς για προσκύνημα.

Το έθιμο, όμως, που ξεχωρίζει στην Κέρκυρα είναι  εκείνο των Μπότηδων το πρωί του Μ. Σαββάτου, στις 11 το πρωί και αποτελεί την πρώτη Ανάσταση. 













 Συγκεκριμένα, όταν τελειώνει η ακολουθία στη Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες, πήλινα δοχεία (μπότηδες) στους δρόμους, με μεγάλο κρότο. 










Τις ρίζες αυτού του εθίμου συναντάμε στο χωρίον του Ευαγγελίου 'Συ δε Κύριε Ανάστησόν με ίνα συντρίψω αυτούς ως σκεύη κεραμέως". Ένα άλλο επίσης Κορφιάτικο Πασχαλινό έθιμο που αναβιώνει είναι το "Μαστέλο" (βαρέλι). Πιο αναλυτικά, στην "Pinia" και κάτω από την Μεταλλική Κουκουνάρα που κρέμεται ασάλευτη ακόμα στη διασταύρωση των οδών Νικηφόρου Θεοτόκη και Φιλαρμονικής, μαζεύονται οι Φακίνοι, οι αχθοφόροι της πόλης, οι Πινιαδώροι, οι οποίοι τοποθετούσαν στη μέση του πεζοδρομίου ένα ξύλινο βαρέλι.  
Το βαρέλι αυτό το στόλιζαν με μυρτιές και βέρντε, του έβαζαν νερό και αυτοί σκορπισμένοι στο γύρο χώρο, παρακαλούσαν τους περαστικούς, που αυτή την ώρα ήταν πάρα πολλοί, να ρίξουν νομίσματα για ευχές στο νερό. Όταν πλησίαζε η ώρα της πρώτης Ανάστασης, οι Πηνιαδώροι σκορπισμένοι στην περιοχή της Πιάτσας κυνηγούσαν να βρουν κάποιον να τον ρίξουν στο βαρέλι.  
 

Αυτός μουσκίδι έβρεχε τον κόσμο γύρω του, ενώ περνούσαν οι μπάντες, παίζοντας το αλέγκρο μαρς "Μη φοβάστε Γραίκοί". Στο τέλος έβγαινε ο βρεγμένος με γέλια και χαρές και έπαιρνε τα χρήματα που είχε το βαρέλι. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει ακόμη και σήμερα, παράλληλα με το έθιμο των Μπότηδων. 
 
 
 Επιπλέον, το βράδυ του Μ. Σαββάτου γίνεται η Ανάσταση στην Άνω Πλατεία, 
χαρίζοντας ένα φαντασμαγορικό και μοναδικό θέαμα. Όλα τα παράθυρα των γύρω σπιτιών είναι ανοιχτά και με αναμμένα κεράκια. Έτσι, τα παράθυρα των

 μεγάλων εξαορόφων σπιτιών, μαζί με το καταπληκτικό θέμα των χιλιάδων κεριών και των πιστών που παρακολουθούν την τελετή της Ανάστασης στη μεγαλύτερη πλατεία της Ελλάδας και των Βαλκανίων, συνθέτουν μία μεγαλειώδη εικόνα.
Η Αναστάσιμος Ακολουθία συνεχίζεται στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής (Πλατύ Καντούνι). Τέλος, την Κυριακή του Πάσχα, από τις 7 το πρωί κάθε εκκλησία, όπως συμβαίνει και με τους Επιταφίους, βγάζει την Ανάσταση με φιλαρμονικές, σχολεία, προσκόπους και χορωδίες.